ارمغان كرونایی گردشگران برای لاله زار بردسیر
به گزارش تور و گردشگری سال جاری منطقه سردسیری لاله زار بردسیر بهشت استان كرمان و بام ایران، متاثر از كرونا روزهای سختی را پشت سر می گذارد و حضور گردشگران از استان های همجوار شیوع این ویروس منحوس را برای ساكنان به ارمغان آورده است.
لاله زار بردسیر، سردترین نقطه ایران، مهد گلستانهای گل محمدی و مرتفع ترین نقطه ایران، بهار سال جاری نتوانست برخود ببالد و مردمانش را از فروش گل و گلاب، فرآورده ها و صنایع دستی و میهمان کردن گردشگران شاد کند و اینک تابستان داغ و ترس از حضور گردشگران و شیوع بیشتر کرونا هم اضافه شده.
لاله زار زیبا و سخاوتمند در فصل گل چینی با بحران کرونا، بالابودن دستمزد و کمبود شدید کارگر، افت قیمت خرید گل نسبت به سال قبل با وجود تورم شدید، و عدم برگزاری جشنواره ملی گل در منطقه مواجه گردید.
بسیاری از گلها، نچیده پرپر شدند و بر زمین ریختند. بعضی از کشاورزان با سوختن بوته های گل، عزم کاشتن سیب زمینی و پیاز کردند تا شاید بخشی از زیان ناشی از تکیه بر تک محصولی شان را جبران کنند. آنها از این رویکرد رنجیده خاطر و متضرر شده اند و در همین حال تکرار تشویق کشاورزان به کشت گل محمدی همچنان ادامه دارد.
سیاست پر ریسک تک محصولی و کنار گذاشتن محصولات زراعی و باغی مختلف لاله زار که در گذشته زبانزد بوده و شهرت ملی داشتند، و روی آوردن کشاورزان به (فقط گل کاری) باآنکه منطقه را یکدست چشم نواز و پرگل کرده، اما جز افسوس و پشیمانی چیزی برایشان باقی نگذاشته است.
اینک تابستان داغ از طریق رسیده و نگرانی مردم از هجوم گردشگران به منطقه و انتشار کرونا رنجی به رنجهایشان افزوده است. بنا به درخواست های مختلف و باوجود میلم به لاله زار می روم. اما این رفتن برای سیر و سیاحت نیست. با ماسک و دستکش و رعایت کامل پروتکلهای بهداشتی و فاصله اجتماعی برای تهیه گزارش می روم.
بنا به قول مردم محلی آخر هفته ها بسیار شلوغتر از روزهای غیر تعطیل می باشد. من در وسط هفته و در یک روز کاری می روم، اما شواهد نشان داده است روزهای کاری هم مزارع و باغات کشاورزان از هجوم گردشگران و بویژه مسافران استان های آلوده مثل هرمزگان و سیستان وبلوچستان در امان نیست. کشاورزان با احتیاط و ماسک زده وارد مزارع خود می شوند، اما گردشگران گویا اعتقادی به کرونا ندارند. خبری از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی نیست.
چندین خانوار باهم روی چمن ها سفره پهن کرده یا زیر درختان میوه چادر زده اند. کشاورزان با نصب تابلوهایی ورود به مزارع را ممنوع اعلام نموده اند. چمنها از کثرت حضور مسافر از بین رفته اند. نرده های درب ورودی سایت گردشگری باز است و رفت و آمد ماشینها به قدری زیاد است که چیزی نمانده بود تصادفی رخ دهد.
ما در گرد و غبار ماشینها گم می شویم. شهرداری لاله زار بنرهایی در خصوص چند سفارش بهداشتی درباره کرونا بر ورودی سایت نصب کرده. اما سفارش ها به چشم این مردمان منکر نمی آید. پیرامون دریاچه شلوغ است. گاهی گشت نیروی انتظامی یا سازمانهای دولتی می آیند و می روند ولی هیچ کاری نمی کنند.
به نظر می رسد فقط مراقب هستد کسی در دریاچه که نرده و حفاظ درستی ندارد، غرق نشود. جاده ای که تو را به تماشای دریاچه می برد، پرشیب و خاکی است و از کنار لبه مرتفع آب می گذرد. نرده ها درست در خطرناکترین نقطه از بین رفته و محو شده اند. جایی که ارتفاع شیب و پیچ دور زدن به بالاترین اندازه می رسد و خطر پرت شدن ماشینها در آب از همه جا بیشتر است.
اینجا در واقع جاده نیست. سطح رویی بند خاکی است که آب پشت آن جمع شده و یک دریاچه مصنوعی بوجود آورده است. در ابتدای آن یک تابلوی اخطار نصب شده: شنا نکنید خطر غرق شدن حتمی است! اما حفاظ درستی ندارد. گویی بناست فقط به سفارش و خویشتن داری اکتفا شود.
همکاری بین بخشی در لاله زار کم شده است
رئیس مرکز بهداشت لاله زار اظهار داشت: در ابتدای بحران کرونا، همکاری بسیار خوبی بین مسؤلان لاله زار وجود داشت و ما به طور جدی مانع ورود گردشگران و متعاقبا ویروس به منطقه شدیم. اما هم اکنون بخشی از مقاومت مربوط به مردم محلی است.
دکتر علی سینا نقیبیبا اشاره به اینکه گردشگری سبب ایجاد درآمد در منطقه است و عمده رونق لاله زار وابسته به گردشگری می باشد تصریح کرد: بنابراین بعضی از مردم به هر تصمیم یا نگاهی که مانع کسب درآمدشان شود نه تنها استقبال نمی کنند، بلکه به آن واکنش نشان می دهند.
وی افزود: نگرانی از کسادی کسب و کار در شرایط اقتصادی فعلی، سبب شده بعضی از مردم محلی متمایل به ورود گردشگران باشند.
به قول نقیبی گرچه ما دستورالعمل های لازم را ابلاغ و اعمال می نماییم اما متاسفانه همکاری متقابل وجود ندارد و صنوف و کسبه هم مثل روز اول، مسائل بهداشتی را رعایت نمی کنند و در مقابل اجرای مقررات، مقاومت می کنند.
نقیبی افزود: ما در ایام نخست با وجود کمبود نیرو، به علت همکاری بین دستگاههای مربوطه و نهادهای مردمی، موفق شدیم شرایط را کنترل نماییم ولی این روزها همکاری بین بخشی در لاله زار کم شده و کنترل ها ها دشورارتر شده است.
وی اظهار داشت: در فصل گل چینی با وجود حضور کارگران غیر بومی، موفق بودیم و وضعیت منطقه سفید بود. حدود ۳۰۰۰ کارگر معاینه و کارت بهداشتی برای آنها صادر شد اما حالا این همکاری از بین رفته و دست ما بسته است.
وی اظهار داشت: به رعایت دستور العمل هایی که توسط فرمانداری و مراجع بالاتر به ما ابلاغ می شود، تاکید می نماییم اما به علت عدم وجود همکاری در بخش اجرایی، این دستورالعمل ها اجرا نمی شوند و هر چند با موارد متخلف برخورد قانونی داشتیم و مواردی پلمپ هم داشتیم اما چون نظارت بر پلمپ وجود ندارد، اقدامات همکاران ما عملا بی فایده است.
نقیبی معتقد است: متاسفانه ویروس وارد منطقه شده و موارد مبتلا شدن هم داشته ایم اما لاله زار بن بست است و کنترل شرایط نیازمند اراده جمعی، خواست عمومی مردم و همکاری کامل تمام دستگاه های اجرایی می باشد.
توصیه می نماییم مردم کمتر به منطقه بیایند
شهردار لاله زار در اینباره به ایرنا اظهار داشت: گردشگری لاله زار سال جاری به علت کرونا کمرنگ شده و فقط ۱۰درصد سالهای گذشته توریست وارد منطقه شده است.
سعید فلاح اضافه کرد: سایت گردشگری، کمپ ها، رستوران، مجموعه گلاب گیری هم تعطیل می باشد ولی ما نمیتوانیم مانع حضور مردم در فضای آزاد شویم.
وی در مورد باز بودن ورودی سایت اظهار داشت: ستاد کرونا باید تصمیم بگیرد تا محل ورودی سایت و ورودی منطقه بسته شود و صلاحیت این تصمیم با بخشدار لاله زار و فرماندار بردسیر است و من در این حوزه نمی توانم کاری انجام دهم.
فلاح درباره حضور مسافران استان های آلوده مثل هرمزگان و سیستان ویلوچستان اظهار داشت: تعداد کمی از هرمزگان حضور دارند که آنها هم ساکن منطقه هستندو ما سفارش های پزشکی و بنرهایی در وردی سایت نصب کرده ایم.
از شهردار لاله زار پرسیدیم بعنوان یک شهروند لاله زاری که تمام خانواده و بستگان تان در منطقه زندگی می کنند آیا نگران سلامت آنها نیستید؟
او اظهار داشت: ما به مردم سفارش می نماییم که کمتر به منطقه بیایند و در صورت ورود از ماسک استفاده کنند و دستهای خویش را خوب بشویند.
منع ورود در حوزه وظایف شهرداری است
باقری بخشدار لاله زار هم می گوید: مسئله سایت گردشگری به شهرداری مربوط است و شهرداری باید اجاره سوئیت ها و ورود به منطقه تحت نظارتش را ممنوع کند و این در حیطه اختیارات شهرداری است.
ما نگران سلامتی مان هستیم
آنچه مشخص است خواست عمومی مردم برای کنترل رفت و آمدهای غیرضروری در منطقه است.
مردم می گویند: ما بیشتر از آن که نگران کسب درآمد باشیم نگران سلامتی بچه هایمان هستیم، هزاران هکتار گل سال جاری از بین رفت و ما صدایمان در نیامد، مگر توریست چقدر هزینه می کند که ما وابسته به آن باشیم؟ این شهرداری است که نگران تعطیلی مجموعه تفریحیش و درآمد ناشی از آن است نه مردم.
گردشگر بی خیال در مزرعه ما تفریح می کند و زباله هایش را هم جمع نمی کند و اعتقادی به استفاده از ماسک هم ندارد و به تعبیری اصلا به وجود کرونا اعتقاد ندارد، چون که اگر داشت سفرهای پرخطر را انجام نمی داد.
آنها می گویند: وقتی شهرداری سوئیت اجازه می دهد، ما از بخش خصوصی چه انتظاری داشته باشیم؟
گردشگر بی ملاحظه با آمدنش بیشتر از درآمدی که برای مردم منطقه ایجاد کند، زیان و خسارت بر جای می گذارد. زیان به طبیعت، تولید زباله و رها کردن در طبیعت، خطر آتش سوزی و حالا انتشار ویروس منحوس کرونا هم به مجموع این زیانها افزوده شده است. جای آن دارد تا مسؤلان محلی سهل انگاری خویش را توجیه درآمدزایی مردم نکنند و تعصب خویش را صرف پاک نگهداشتن این منطقه بکر، دوست داشتنی و بی نظیر نمایند.
لاله زار بردسیر، یکی از زیباترین مناطق ییلاقی استان کرمان است و با ارتفاع ۲۷۷۵ متر از سطح دریا، بلندترین شهر ایران بوده و بام ایران نام دارد. فاصله آن تا مرکز استان ۱۱۰ کیلومتر و تا شهر بردسیر ۷۵ کیلومتر است. بردسیر در فاصله ۶۰ کیلومتری غرب کرمان قرار دارد.
منبع: ttma.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب