قلعه لك لك ها جاذبه منحصر به فرد شهرستان ماهنشان
به گزارش تور و گردشگری شهرستان ماهنشان جاذبه های طبیعی و تاریخی بسیار منحصر به فرد دارد كه یكی از آنها قلعه لك لك ها در روستای شكورچی واقع شده است و به دور از هیاهو و آمد و شد اهالی روستا در آشیانه های بلندشان گذران زندگی می كنند و جالب اینكه بین این پرندگان و روستائیان محلی، ارتباط بسیار مسالمت آمیزی برقرار است.
به گزارش تور و گردشگری به نقل از ایرنا، قلعه لک لک ها در واقع دیواره های عمودی و صخره ای طبیعی با ظاهری عجیب هستند که که این پرنده آشیانه خویش را بر نوک این صخره های عمودی برپا می نماید و چند سال قبل با ایجاد یک جاده از میانه این پدیده طبیعی، این دیواره زیبا به ۲ قسمت جداگانه تقسیم شد اما با این وجود لک لک ها، این قلعه منحصر به فرد و همینطور لانه های خویش را ترک نکردند.
وجود رودخانه پرآب قزل اوزن از یک سو و همینطور مهربانی اهالی روستا، وجود شرایط آب و هوایی مناسب، مزارع برنج و صخره های مرتفع از دیگر سو، سبب شده است تا لک لک ها تصمیم بگیرند در این قلعه تماشایی، آشیانه سازی کرده و تخم گذاری و جوجه دهی کنند.
رودخانه پرآب و خروشان قزل اوزن با ماهی های فراوان، بستر را برای زیست این پرندگان مهیا کرده است و در واقع لک لک ها به لحاظ امن بودن منطقه و تغذیه مورد دلخواه، جوار این رودخانه را بعنوان زیستگاه باب میل خود برگزیده است و به غیر از این روستا در خیلی از روستاهای شهرستان های ایجرود و طارم هم زیست دارند و علاوه بر رودخانه قزل اوزن، سد گلابر در ایجرود هم مزید بر این شده است.
رودخانه قزل اوزن یکی از طولانی ترین رودخانه های ایران است که از ارتفاعات استان کردستان سرچشمه گرفته و از ناحیه جنوب غربی وارد زنجان شده و از جنوب به صورت مارپیچ، خدابنده، ماهنشان از شهرستان های این استان و همینطور شمال غرب را دور زده و سپس وارد محدوده شهرستان میانه و خلخال شده و با گردش به سمت شرق در منطقه طارم علیا (آب بر) مرکز شهرستان طارم باردیگر وارد خاک استان زنجان و از دهستان گیلوان از استان زنجان خارج شده و با دریافت شاخه شاهرود در شهر منجیل، با نام سفید رود به سمت شمال جریان یافته و در نهایت به دریای خزر می ریزد.
قزل اوزن واژه ای ترکی است و از ۲ جزء، قزل به معنای سرخ و اوزن به معنای شناور تشکیل شده است و نام تاریخی این رود در منابع یونان باستان آماردوس (برگرفته از نام قوم آمارد) بوده است. در منابع اسلامی آنرا نهر الابیض (به معنای رود سفید) خوانده اند و در سده های میانه تمام این رود به نام سپیدرود یا سفیدرود معروف بود ولی بعدها فقط به بخشی از آن که از منجیل تا دریای خزر قرار دارد، سفیدرود می گفتند که حالا از سرچشمه این رود تا منجیل به نام قزل اوزن خوانده می شود.
این پرندگان در اطراف روستاهای قرار گرفته در طول مسیر این رودخانه همیشه پرآب و خروشان که انواع آبزیان در آن زیست دارند، آشیانه های خویش را می سازند و زیبایی های طبیعت زنجان را دوچندان می کنند.
رییس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان، اظهار داشت: لک لک ها سالیان متمادی است که در مناطق طبیعی این استان مشاهده می شوند و در حقیقت الفت و انس بسیار نزدیک و دیرینه با اهالی این مناطق پیدا کرده اند که هیچ آزار و اذیتی برای هم ندارند و اهالی منطقه، ارادت خاص دارند و معتقد به خوش یمن بودن این پرندگان هستند و حضورشان را وفور و فراوانی نعمت می دانند.
پرویز رستمی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اضافه کرد: در زمان حاضر می توان گفت قریب ۵۰۰ قطعه لک لک در طول مسیر رودخانه قزل اوزن در شهرستان های ایجرود، ماهنشان و طارم، زیست دارند که به حتم همانند سالهای گذشته با سرد شدن هوا به مناطق گرمسیر به پرواز درآمده و بعد از زمستان گذرانی با نزدیک شدن فصل بهار، مجدد به طبیعت زنجان باز می گردند.
وی تصریح کرد: در سرشماری سال ۹۸ پرندگان آبزی و کنار آبزی که در هشت سایت طبیعی پرندگان این استان صورت گرفت، تعداد ۱۱ قطعه لک لک هم مشاهده شد اما تعداد آنها در این سایت ها بیشتر از این رقم است.
رستمی با اعلان اینکه علاوه بر لک لک سفید رنگ، لک لک سیاه هم در این استان مشاهده شده اما از جانب این اداره کل مستندسازی نشده است، خاطرنشان کرد: بیشترین تغذیه این پرنده حرام گوشت اما زیبا و تماشایی، ماهی است و به کشتزارهای اهالی روستا و منطقه هم صدمه ای نمی رسانند.
وی اضافه کرد: لک لک ها پرنده ای بزرگ با پاها و گردن دراز و منقار بلند و راست هستند که آهسته به پرواز درآمده و بال می زنند و درحال پرواز هم پاها و گردن را کشیده و اندکی رو به پایین نگه می دارند، آرام و کند راه می روند و نر و ماده هم شکل بوده و بر روی درخت ها، تیرهای برق، صخره ها یا ساختمان ها نشسته و یا آشیانه می سازند.
رستمی افزود: این پرندگان از حواصیل، پلیکان و کرکس، متمایز بوده و به آسانی قابل تشخیص هستند و مهاجرت آنها در دسته های منظم صورت گرفته و زود انس هم هستند و در تالاب ها، کشتزارها قابل مشاهده بود و در فصل تخمگذاری و جوجه دهی هم در نزدیک مناطق مسکونی دیده می شوند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب