در گزارش تور و گردشگری مطرح شد؛
فرسایش تاسیسات محوطه باستانی گوهرتپه
مدیر سایت موزه گوهرتپه با اعلان اینكه تاسیسات این محوطه باستانی رو به فرسایش است اظهار داشت: اعتبارات تملك اراضی و پژوهشی از سال 91 قطع شده است.
دریافت 58 MB
حسین رمضان پور مدیر سایت موزه گوهرتپه در استان مازندران به خبرنگار مهر اظهار داشت: این سایت موزه یک مجموعه شهرنشینی از دوره آغاز شهرنشینی هزاره سوم پیش از میلاد تا هزاره اول پیش از میلاد است که در آن شواهدی از انسان های قبل از تاریخ را شناسایی کرده ایم. از سال ۱۳۷۹ پژوهش های دیرینه شناسی توسط آقای ماهفروزی در شرق مازندران شروع و این محوطه باستانی برای جستجوهای گسترده و دستیابی به بقایایی از دوره شهرنشینی برگزیده شد تا بدانیم انسان ها در این دوره چطور زندگی می کرده اند و یا چه خاصیت هایی داشته اند.
مدیر سایت موزه گوهرتپه اضافه کرد: از سال ۷۹ بررسی های سطحی انجام شد باستان شناسان در سال ۸۰ گمانه زنی هایی کردند تا سال ۹۱ که هر ساله به صورت منظم جستجوهای دیرینه شناسی انجام می گرفت. اما از سال ۹۱ به بعد اعتبارات پژوهشی گوهرتپه قطع شد و از آن زمان اینجا تنها بعنوان یک سایت موزه برای بازدید تبدیل گشته و کارهای پژوهشی یا بسیار کم انجام می شود و یا اینکه از اینجا بعنوان یک پایگاه برای پژوهش های سایت های دیگر استفاده می شود. به رغم تمام امکاناتی که برای استقرار هیأت های کاوش وجود دارد اما متأسفانه این سایت دیگر رونق سابق را ندارد. اینجا مشکلات زیادی دارد همچون عدم نیروی انسانی کارشناسی، خدماتی و یا راهنمای گردشگری و…. این مشکلات شرایط را برای جذب توریست در این محوطه دشوار کرده است. حتی تاسیساتی که اینجا وجود دارد نیز گرفتار فرسودگی شده اند مانند مسیرهای چوبی که برای تردد گردشگران تعبیه شده و ممکنست برای گردشگران خطرآفرین هم باشد.
رمضانپور بیان کرد: گوهرتپه سایت آغاز شهرنشینی است یعنی زندگی شهرنشینی برای نخستین بار در هزاره سوم پیش از میلاد در منطقه خاورمیانه اتفاق افتاده است محوطه هایی مانند شوش و شهر سوخته و یا محوطه هایی در عراق همچون محوطه های مهم آغاز شهرنشینی در خاورمیانه هستند. گوهرتپه نیز به اندازه این محوطه ها و به لحاظ مطالعه روند شهرنشینی بشر اهمیت دارد. اینجا نخستین محوطه ای هست که شناسایی کرده ایم تا بتوانیم شرایط شهرنشینی را در شمال ایران بررسی نماییم. تا پیش از این همه محوطه های آغاز شهرنشینی که در ایران داریم بیشتر در جنوب و یا جنوب غربی ایران هستند. این مساله می تواند مهمترین دلیلی باشد که بگوییم این محوطه باستانی نیاز به کاوش، حفاظت و مطالعه بیشتری دارد.
وی در ادامه اظهار داشت: اینجا شرایط تبدیل به محوطه میراث جهانی را دارد چون هنوز اصالت و سلامت اثر که از فاکتورهای مهم یک محوطه میراث جهانی است را دارد و به عرصه و حریم آن هنوز توسط مالکان خصوصی و دستگاه های دولتی دست اندازی نشده است و به آسانی می توان عرصه آنرا خریداری، آزادسازی و حفظ کرد. حدود هشت هکتار زمین در اینجا خریداری شده اما از سال ۹۱ به بعد اعتبارات تملک اراضی و پژوهشی قطع شده است. یک طرح مطالعاتی برای گوهر تپه تأیید شده اما به بودجه نیاز دارد تا به مرحله اجرایی برسد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب