گردشگری آب ظرفیت مغفول لرستان
به گزارش تور و گردشگری لرستان سرزمینی بهره مند از منابع طبیعی، آبشارها و رودخانه های همیشه خروشان است، كه ظرفیت و پتانسیل خوبی برای رونق گردشگری و توریسم به حساب می آید.
آب و آبادانی واژگان دیرپای شکل گیری جهان هستی به شمار می روند وهر کجا نشانی از آب های جاری بوده رونق زندگی هم روزافزون بوده است، ایرانی ها باستان در این سرزمین کم آب و نیمه بیابانی همواره آب را گرامی داشته اند و ارزش قطره قطره آنرا دانسته و در زمان خشک سالی، نذرونیاز و قربانی کردند، هنگامه ی بارش باران به جشن و سرور پرداختند.
اهمیت آب در اساطیر کهن تا حدی است که ایرانی ها الهه ای به نام آناهیتا برای نگهبانی اش متصور شده این اعتقاد از دوران باستان تا اسلام هم تداوم یافت و به جایی رسید که آب را مهر حضرت فاطمه (س )پنداشتند.
در باور مردمان این سرزمین نگاه معنوی به آب جایگاه رفیعی دارد نگاهی به جشن های آب در تاریخ ایران و زمان و روش اجرای آن پیوندی میان آب و گردشگری برقرار می سازد که گویی حلقه ی مفقودی گذشته و زمان حال است.
عموم صاحب نظران و اندیشمندان صنعت گردشگری اعتقاد دارند که گردشگری بدون آب مفهوم و مفهوم دیگری می یابد، حالا اغلب کشورهایی که چرخ اقتصادشان از این طریق می چرخد، آب را سنگ بنای گردشگری قرار داده اند، از آب گرم های معدنی تا رودهای خروشان، دریاچه و تالاب، چشمه سار و آبشار، غارهای آبی و موجودات غارزی، ورزش های آبی و ماهیگیری تنها گوشه ای از مقوله آب گردشگری در صنعت گردشگری است.
آب بناهای کهن موجود در ایران که تنوع آنها در لرستان بسیار چشم گیر است، توجه گردشگران زیادی را در دنیا به خود جلب کرده است. قنات، پایاب، گاو چاه، سد یا بید، پل، کانال و تونل های آببر، یخچال، مهراوه، آسیاب، حوض های صحرایی و آب انبار، بعضی از این نمونه هاست. این سازه های آبی تاریخی تحت عنوان گنجینه ی آب، نقش بی بدیلی در بین حادثه های تاریخی- طبیعی ایفا می کنند.
به گواه آمار، سالانه حدود ۱۲ میلیارد مترمکعب آب آشامیدنی و شیرین از استان لرستان خارج می شود؛ درحالی که نه اجازه ی برداشت کافی از آن به کشاورزان لرستان داده می شود و نه امکان راه اندازی برای سدهای بزرگ و نیروگاه برق آبی بر روی رودخانه های خروشان کشکان، زال و سزار وجود دارد ازاین رو در چنین شرایطی تنها راه بهره مندی از این ثروت و فرصت جاری، گردشگری می باشد.
خوشبختانه جریان رودخانه ها در لرستان و محل زایش سراب ها و تالاب ها با رشته کوه های درهم تنیده و جنگل های زاگرس، طبیعتی کم نظیر آفریده که دل هر بیننده ای را می رباید تنگه های شیرز، هلد، دره خزینه کول راد، لی لی، نی گاه، شوه خو بعنوان بسته های بی بدیل گردشگری در این راستا نقش کلیدی ایفا می کنند.
به گفته کارشناسان در هیچ کجای ایران تجمع ۱۱ تالاب متنوع در یک مکان وجود ندارد، کمتر نقطه ای از کشور را سراغ داریم که ده ها پدیده ژئوتوریسمی را دارا باشد یا بیشتر از هزار سازه آبی تاریخی در آن خودنمایی کند، اما شوربختانه باوجود برخورداری از این ظرفیت ها و استقبال پرشور گردشگران صنعت توریسم لرستان از این حضور منتفع نمی گردد و اقدامی هم برای ساماندهی تورهای ورودی به استان و دریافت هزینه از آنان صورت نمی گیرد.
در خیلی از مواقع شاهدیم که خیل توریست داخلی، از تنگه های زیبای لرستان بازدید می کنند اما ریالی از این سفر عاید صنعت توریسم استان یا جوامع محلی نمی گردد و برآیند این گونه سفرها، رهاسازی پسماند و زباله در عرصه طبیعت و تخریب محیط زیست انسانی و جانوری منطقه است.
می دانیم که امکانات دولتی محدود و جذب سرمایه گذار برای تک تک این آثار امری دشوار یا محال است و نیک تر می دانیم که وضعیت اسفبار بیکاری بخصوص در جوامع روستایی دردی گران است؛ ازاین رو در شرایط فعلی، جوامع محلی به خاطر حضور دائم و اشراف کامل به محیط پیرامون، می توانند بهترین متولی و بهره بردار از بخش گردشگری آب باشد.
با تقویت این قشر اجتماعی به همراه آموزش های لازم و مدیریت صحیح می توان براحتی، بخش گردشگری آبی را به درآمدهای می رساند و در کنار آن اشتغال صدها نفر از روستاهای دوردست لرستان را رقم زد.
امید که مسؤلان امر با رعایت اصول علمی از ظرفیت فوق العاده جوامع محلی و آب های سطحی بهره مند شوند و گامی مثبت و ماندگار در جهت تقویت صنعت گردشگری و توسعه پایدار لرستان بردارند
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی لرستان اظهار داشت: این استان با دارا بودن حدود ۶۰ آبشار منحصر به فرد، و ۱۰۰ پل تاریخی به سرزمین چشمه ها و آبشارها و پایتخت پل های تاریخی مشهور است.
سید امین قاسمی بیان نمود: استان لرستان و بخصوص شهر خرم آباد دارای ظرفیت های منحصر به فردی در زمینه گردشگری آب است و مسلما اگر از همه این ظرفیت ها استفاده شود، مورد توجه سرمایه گذران قرار گرفته و وضعیت اقتصادی و درآمدزایی آن هم متحول خواهد شد.
خرم آباد شهر هزار چشمه
پژوهشگر و دیرینه شناس لرستانی با اشاره به اینکه خرم آباد، شهری آباد از منابع آب تاریخی است اظهار داشت: در هزاره سوم پیش از میلاد شهر پر رونق و بزرگ سیماش یا سیماشگی وجود داشته است که بنا بر ادعای باستان شناسان بزرگی مانند دنیل پاترس شهر سیماش همان خرم آباد کنونی است و جانمایی آن در شهر خرم آباد بوده است.
عطا حسن پوربا بیان اینکه حتی قدیمی ترین اطلاعات این شهر به هزاره دوم پیش از میلاد برمی گیردد، تصریح کرد: در این یافته های به دوران آشوریان و لشکر کشی پادشاهان آشور اشاره می شود که نامی از سیماشگی برده می شود و به احتمال زیاد همان تپه باستانی ماسور است که همان هسته اولیه شهرنشینی خرم آباد و همزمان با شهر کوهدشت است.
این دیرینه شناس لرستانی اظهار داشت: در قرن ششم نام شاپورخواست برای این شهر استفاده شده و در کتیبه سنگ نوشته این نام وجود دارد و این اثبات کننده سو سند وجودیت شهر شاپورخواست است.
وی تصریح کرد: این در شرایطی است که در قرن پنجم در شاهنامه فردوسی هم به شهر خرم آباد در ابیاتی اشاره شده است و این شهر را شاپور ساسانی بنا کرده است.
حسن پور عنوان کرد: سنگ آبدان خروجی آب یک انبار در ارتباط با قرن چهارم است و از این دست بناها می توان به مناره آجری شهر شاپورخواست در اطراف مناره اشاره نمود که بقایای شهر در اطراف این مناره پیدا شد.
وی اضافه کرد: معماری شهر خرم آباد به علت آب فراوان این شهر هرجایی که آب عبور کرده کوچه ها و معابر هم بر مبنای حرکت رودخانه و جویبارها کج شده است و این مبین این است که آب مهمترین دلیل شکل گیری این شهر است.
وی تصریح کرد: همینطور در کمتر جایی از ایران در داخل شهر این همه رودخانه و منابع آبی وجود دارد و ۲ رودخانه کرگانه و گلال و ۶ چشمه سنگی، دارای، شوا، گلستان، کیو هرکدام تولید آب بالایی دارند و در گوشه و کنار این شهر چشمه های آب به علت وجود سفره های آب زیرزمینی به چشم می خورد.
حسن پور اظهار داشت: خرم آباد دارای جاذبه های گردشگری زیادی و آبشارهای وارک، نوژیان، بیشه و چشمه های بسیاری است که این شهر را نسبت به دیگر شهرهای ایران متمایز کرده است و آبشار نوژیان یکی از منابع آبی ثبت شده در لیست ملی ایران است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب