گذری بر خاك نمناك قصه هایی از ۱۰ بنای میراث جهانی
تور و گردشگری: کتاب «گذری بر خاک نمناک» روایت 10داستان کوتاه به نوشته «مجید شفیعی» است که در هر فصل، 10 اثر فرهنگی تاریخی ایران را که در لیست جهانی یونسکو ثبت شده اند، معرفی می کند.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ایرنا، مجید شفیعی در کتاب گذری بر خاک نمناک به روایت قصه هایی از ۱۰ بنای میراث جهانی ایران برای گروه سنی نوجوانان می پردازد. شفیعی شاعر و نویسنده کودک ونوجوان، متولد ۱۳۵۰ تهران و دانش آموخته رشته موزه داری و عضو انجمن نویسندگان کودک و نوجوان است؛ او تا حالا بیش از ۵۰ عنوان کتاب شامل شعر و مجموعه داستان و رمان در نشرهای مختلف به چاپ رسانده است.
کتاب گذری بر خاک نمناک در ۱۰ فصل به معرفی ۱۰ اثر فرهنگی تاریخی که در لیست یونسکو ثبت جهانی شده، پرداخته است، هر فصل از این کتاب شامل دو گفتار است که در گفتار اول داستانی کوتاه برای مخاطب روایت و در گفتار دوم یک اثر فرهنگی تاریخی مادی (ملموس) به نوجوانان معرفی می شود.
راز معبد (زیگورات چغازنبیل)، رویاها (پاسارگاد)، کلمات سنگی (بیستون)، گفت وگوی ارواح (تخت جمشید)، خاک نمناک (ارگ بم)، ماهی بزرگ (سازه های آبی شوشتر)، زندان دیو (تخت سلیمان)، خانه مهر (کلیسای سنت استپانوس)، رویای سلطان (گنبد سلطانیه) و باغ فیروزه ای (میدان نقش جهان)، عناوین ۱۰ فصل کتاب گذری بر خاک نمناک است که شفیعی تالیف کرده است.
به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، تا قبل از انقلاب اسلامی هیچ کدام از آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی کشور در لیست میراث جهانی به ثبت نرسیده بود؛ در سال ۱۳۵۸ سه اثر چغازنبیل، تخت جمشید و میدان امام (نقش جهان) اصفهان ثبت گردید و در ادامه بعد از ۲۴ سال توقف در پروسه ثبت آثار فرهنگی تاریخی مادی (ملموس) در یونسکو، تخت سلیمان در آذربایجان غربی، مجموعه ارگ بم کرمان، مجموعه پاسارگاد در فارس، گنبد سلطانیه در زنجان، محوطه بیستون در کرمانشاه، مجموعه کلیساهای آذربایجان غربی و شرقی، سازه های آبی شوشتر در خوزستان، بازار تبریز در استان آذربایجان شرقی و بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی در استان اردبیل، مجموعه باغ های ایرانی، مسجد جامع اصفهان، برج گنبد قابوس در گلستان، مجموعه فرهنگی تاریخی (کاخ) گلستان تهران، شهر سوخته، منظر فرهنگی میمند، محوطه باستانی شوش، بیابان لوت، قنات های ایرانی، شهر تاریخی یزد، منظر دیرینه شناسی ساسانی فارس و جنگل های هیرکانی در فاصله سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۸ (۲۰۰۳ تا ۲۰۱۹)، تعداد آثار ایران در لیست جهانی یونسکو، به ۲۴ اثر رسید و الان ایران در رتبه نهم جهان قرار دارد.
شفیعی در پیش گفتار کتاب خود مختصری درباره معاهده بین المللی میراث جهانی یونسکو (نوامبر ۱۹۷۲) مربوط به حفظ آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی در کشورها می پردازد؛ بر طبق این کنوانسیون، کشورهای عضو یونسکو می توانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خودرا نامزد ثبت بعنوان میراث جهانی کنند؛ ایران سه سال بعد از تصویب این کنوانسیون در مجمع عمومی یونسکو در سال ۱۹۷۵ به کنواسیون میراث جهانی یونسکو پیوست.
وی در این بخش ماموریت های کنوانسیون میراث جهانی یونسکو، شرایط انتخاب یک اثر بعنوان میراث جهانی، شرایط انتخاب، پروسه نامزدی، لیست آزمایشی، روند تشکیل پرونده برای معرفی اثر و کمیته میراث جهانی و همین طور آثاری غیرمادی (ناملموس) ایران را که در یونسکو ثبت جهانی شده است، شرح می دهد.
به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، آئین باستانی و کهن نوروز، ردیف های موسیقی سنتی ایران، آئین پهلوانی و زورخانه ای، هنر نمایشی آئینی تعزیه، مهارت فرش بافی کاشان، مهارت فرش فرش قشقایی و گبه استان فارس و موسیقی بخشی های خراسان شمالی، دانش سنتی لنج سازی و دریانوردی در خلیج فارس و نقالی، قصه گویی اجرائی ایرانی، آئین قالی شویان مشهد اردهال، فرهنگ پخت نان لواش و آئین نوروز، هنر ساختن و نواختن کمانچه، چوگان، بازی سوار بر اسب همراه با روایت گری و موسیقی، ساختن و نواختن دو تار ایرانی، هنر نگارگری (مینیاتور) و مراسم و آیین زیارت تادئوس مقدس (قره کلیسا)، شانزده اثر آیینی و معنوی ایرانیان است که از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۹ (۲۰۰۹ تا ۲۰۲۰) در لیست میراث ناملموس یونسکو به ثبت رسیده است.
فصل اول این کتاب ( راز معبد) داستان یک مرد نقاش است که هنگام نقاشی از تصویر یک معبد تاریخی، تخیلات و تصورات خودرا با مستندات اخبار و رازهای مربوط به آن بیان می کند: «اینها را توی کتاب ها نوشته اند. شاید هم حدس زده اند. مثل همین زنبیل بر عکس که یکی فکر می کند لاک پشت است، یکی فکر می کند فیل است و یکی فکر می کند تپه است. آقای نقاش می خواست تصویر کامل این زنبیل را بکشد با تمام حصارهایش. فاخته خیال نقاش به همه جا سرک کشید. توی تاریخ؛ توی نقاشی؛ در سرزمین خوزستان که این زنبیل توی آنجا پیدا شده بود.».(ص.۲۲)
در انتهای این بخش، آقای نقاش داستان، اطلاعات و تحقیقات کتابخانه ای خودرا با خواننده به اشتراک می گذارد و اثرش را کامل می کند: «نقاش گشت و گشت و کشید و کشید حصار در حصار، معبد در معبد حقیقت برایش مثل آن ماهی سنگی بود که لای آن زنبیل گیر کرده بود و هیچ کس آنرا نمی دید. سال ها بعد همه چیز در حمله بزرگی که آشور به عیلام کرد سوخت و خاکستر شد... نقاش از معبد بزرگ چغازنبیل یک نقاشی بزرگ کشید و برای تسکین دردهای این زن آغاز کرد به نقاشی کردن و تصویر زن را بطور کامل کشید زنی با بچه ای در بغل با سر و دست سالم و پاهایی که شبیه دم ماهی بودند. آن زن لبخند می زد.».(ص.۳۱)
نیایشگاه چغازنبیل در خوزستان اولین اثر فرهنگی تاریخی ایران که در سال ۱۳۵۸ ثبت جهانی شد
منبع: ttma.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب