گردشگری، شاه کلید فراموش شده رونق اقتصادی
به گزارش تور و گردشگری صنعت توریسم که یکی از شاه کلیدهای اصلی رونق اقتصادی بشمار می رود، طی چند سال قبل به جهت انتشار کرونا به کما رفت؛ اما اینک با فروکش یافتن لجام سرکش این ویروس منحوس، بار دیگر مورد توجه کشورها قرار گرفته تا با برنامه ریزی های متقن اقدامات لازم برای احیای مجددش را فراهم سازند.
فراگیری ویروس کرونا و بالتبع آن افزایش آمار مرگ و میر جهانی طی چند سال قبل سبب متحمل شدن صدمه ها و لطمات سنگینی مالی و اقتصادی به کشورهای گردشگرپذیر شد که در این بین، ایران هم علیرغم دارا بودن ظرفیت های بسیار غنی از منظر قدمت تاریخی بیشتر از ۲۵۰۰ ساله اش، از این امر مستثنی نشد؛ اما با مرور زمان و تداوم امر واکسیناسیون، الان شاهد ریشه کنی و کاهش بسیار زیاد لطمات کوید_۱۹ و رونق گیری مجدد این صنعت در بعضی از کشورها هستیم؛ به صورت مثال وزارت گردشگری ژاپن طی چند روز گذشته راهنما و شیوه نامه ای برای آژانس های مسافرتی و هتل ها در آستانه از سرگیری سفرهای گردشگری به این کشور منتشر نموده است که برپایه آن، ورود اتباع ۹۸ کشور که کمترین خطر مبتلا شدن به ویروس کرونا در آن مشاهده می شود را مجاز شناخته شده است.
واقعیت آن است که برخی دولت ها از همان روزهای اوج گیری کرونا و همزمان با لغو روادید گردشگری برای مقابله با شیوع این بیماری فراگیر، مبادرت به تدوین نقشه راهی متقن و منسجم برای دوران پساکرونا شدند تا بعد از توقف این چرخه فراگیر بتوانند در نخستین فرصت، عرصه را برای پذیرایی توریستهای خارجی مهیا سازند؛ اما به نظر می آید جمهوری اسلامی ایران هر چند در زمینه جذب توریست از ظرفیت های بسیار غنی تاریخی، معنوی و مذهبی برخوردار می باشد اما آن گونه که شایسته است؛ نتوانسته از این نقاط قوت که موهبتی الهی بشمار می رود؛ نهایت سودمندی را کسب و به موفقیت های قابل ملاحظه ای برسد.
این در حالی است که اهتمام ویژه برای رونق بخشی به صنعت توریسم می تواند همچون راهکارهای مفید و ارزشمندی برای خنثی سازی و یا کم اثر کردن تحریم های ظالمانه و هم معرفی چهره واقعی از این کشور به جهانیان برخلاف تبلیغات فریبنده امپراطوری رسانه های آمریکایی، عرضه کند؛ اما با این وجود جای تعجب است که با داشتن چنین منافع سترگی برای نظام، وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری که سابقه مدیریت رسانه ملی را هم در کارنامه دارد تابحال فقط یک نشست خبری با اهالی رسانه آن هم بدون حضور معاونان و مدیران کل وزارت خانه در مقام پاسخگویی داشته است! و این در شرایطی است که مولفه هایی همچون اشتغالزایی، ارزآوری و درآمدزایی همچون اهداف دولت سیزدهم بیان شده است.
همچنین بر مبنای سند چشم انداز بیست ساله، سهم ایران از شمار گردشگران جهانی بایستی به ۱.۵ درصد و از درآمد گردشگری جهانی باید به ۲ درصد در سال ۱۴۰۴ افزایش یابد؛ بگونه ای که جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۴۰۴ سالانه نزدیک ۳۰ میلیارد دلار از محل توریست ورودی، درآمد کسب کند اما به نظر می آید با تداوم چنین روندی، دستیابی به ۲ درصد از درآمد جهانی گردشگری امری غیر محتمل باشد؛ چونکه برپایه آخرین آمارها، تا پیش از انتشار کرونا بالاترین رقم درآمد سالانه ایران از گردشگری ۱۲ میلیارد دلار بوده که این میزان معادل کمتر از یک درصد از درآمد گردشگری جهان بوده است.
هم حالا با کاهش میزان مرگ و میر ناشی از ویروس کرونا، خیلی از کشورها در سودای افزایش درآمدزایی ارزی از این صنعت هستند؛ اما مسئولان و مدیران متولیان این امر در کشور، هنوز برنامه ریزی مشخصی را در این حوزه اعلام نکرده اند و یا هنوز برنامه ملی گردشگری با گذشت بیشتر از دو دهه به تدوین جامع و کامل نرسیده است.
همچنین خیلی از استانهای کشور یا فاقد طرح جامع گردشگری و یا در مرحله مطالعاتی هستند؛ که چنین روند و سیاستی سبب برخوردار نشدن از نقشه راهی منسجم شده و نتیجه آن هم حیف و میل بیت المال است بگونه ای که هر مدیر و مسوولی شامل نماینده مجلس، استاندارد، فرماندار و غیره در مقاطع مختلف، نسخه هایی را برای گردشگری پیچیده و بودجه های هنگفتی هم دریافت می کنند؛ اما با گذشت چند صباحی آن طرح ها به کتابخانه ها منتقل می شوند و در نهایت تنها عایدی این طرح های فرمایشی، دستوری و خلق الساعه، خاک هایی است که طی سال ها کنج نشینی در قفسه ها به خوردشان می رود.
منبع: ttma.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب