در كرسی ترویجی مطرح شد؛
بررسی جایگاه مجموعه های آرامگاهی صوفیان در معماری ایران
تور و گردشگری: مجموعه های آرامگاهی صوفیان به سبب خاصیت های طراحی، ساختمانی و تزئیناتی دارای موقعیت رفیعی در معماری ایران هستند و در زمره برجسته ترین آثار به حساب می آیند.
به گزارش تور و گردشگری به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، کرسی ترویجی معماری آرامگاهی صوفیان در ایران ۳۰ مرداد ۱۴۰۱، با حضور علیرضا انیسی معاون پژوهشی پژوهشگاه به عنوان ارائه دهنده، علیرضا قلی نژاد پیر بازاری معاون فناوری و کاربردی سازی پژوهشگاه، مدیر جلسه و محمدحسن طالبیان عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، در جایگاه ناقد بصورت مجازی اجرا شد.
علیرضا انیسی در این جلسه با نگاهی مختصر به پیدایش تصوف در ایران به بررسی تحولات صوفیه از قرن ۲ تا ۸ قمری پرداخت و با معرفی گونه های اصلی معماری صوفیان شامل خانقاه و آرامگاه و بیان خاصیت های آنها نمونه های معماری موجود را بررسی کرد.
او اظهار داشت: باتوجه به گسترش تصوف از قرون ۷ تا ۹ قمری، ساخت آرامگاه مشایخ این مسلک با شیوه خاصی در این دوره توسعه یافت.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با اعلان اینکه موضوع زیارت تأثیر زیادی بر پیدایش مقابر صوفیان داشته است اضافه کرد: بناهای آرامگاهی مشایخ تصوف بصورت مجموعه ای از بناها شکل گرفته اند و تلفیقی از مقبره و سایر فضاهای مورد نیاز زندگی و آداب اجتماعی صوفیان هستند که هسته اولیه این مجموعه های آرامگاهی خانقاه شیخ و یا مراد صوفی بوده است.
به گفته انیسی، مقبره صوفیان در مجموعه های آرامگاهی به دو شکل اصلی فضای بسته و یا سرباز حضیره قرار گرفته اند و ساخت مجموعه های آرامگاهی تابع سنت محلی معماری بودند و هماهنگ با نیازهای صوفیان برپا می شدند.
معاون پژوهشی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، ایوان و گنبد خانه را دو عنصر اصلی معماری خواند که عموماً در شکل گیری این بناها مؤثر بوده اند و اظهار داشت: مجموعه های آرامگاهی صوفیان به سبب خاصیت های طراحی، ساختمانی و تزئیناتی دارای موقعیت رفیعی در معماری ایران هستند و در زمره برجسته ترین آثار به حساب می آیند.
انیسی با اشاره به این که بناهای آرامگاهی تصوف به عنوان مکانی مقدس و سمبلی از بهشت دارای کیفیت معماری و ساختمانی باارزش هستند و به نحوه شایسته ای با طرح های تزئینی و کتیبه های مختلف از گچ و کاشی، آرایش شده و از زیبایی بصری برخوردار می باشند اشاره کرد: بانیان این بناها عموماً حکام و یا امرای وقت بودند که به تبعیت از مردم و برای احترام به این شخصیت های محبوب بانی ساخت چنین مجموعه هایی شدند.
منبع: ttma.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب