یادداشت مهمان؛
دانشگاه ها و مدارس را با میراث فرهنگی کشور آشتی دهیم
به گزارش تور و گردشگری، لازم است دروس آموزشی از جنبه خسته کننده و کسالت بار بیرون برود و انسجام اجتماعی و وحدت ملی به واسطه آموزش صحیح و کاربردی به صورت ریشه ای تقویت شود.
به گزارش تور و گردشگری به نقل از مهر، سعید شفیعا کارشناس گردشگری و میراث فرهنگی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در یادداشتی که آنرا در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد، نوشت: گفته می شود که یکی از کارکردهای قابل استفاده از میراث فرهنگی و طبیعی، ایجاد انسجام اجتماعی و تقویت وحدت ملی است. اما آیا در این چند دهه از این کارکرد به نحو صحیح بهره برده ایم؟ بدون شک میتوان گفت، خیر. مرور ساده ای به دروس دانشگاهی و مدارس نشان داده است که تاریخ بعنوان درسی حفظی و حافظه ای دست و پاگیر دانشجویان و دانش آموزان شده است و نتیجه آن به جای پندآوری و تفکر آفرینی، نمره آوردن و دور ریخته شدن است.
چرا درسی که می تواند باعث غرور آفرینی و در عین حال اندرز گرفتن باشد، تبدیل به استرس و اتلاف وقت شده است؟ اساساً چه فرقی می کند که فلان حاکم و والی چند سال زیست و چند جنگ انجام داد تا جایگاه آن در زندگی ما تبیین نشده باشد؟ میراث فرهنگی بعنوان نمود عینی، ذهنی و عینی_ذهنی تاریخ بایستی بالاترین سطح تماس با دانش آموزان و دانشجویان را داشته باشد و کتاب درس آنها باشد.
هر چند برای این کتاب شدن نیازمند دفترچه راهنما و هدایتگری است. کلاس های تاریخ بایستی به صورت کارگاهی برگزار گردد و فرصت روایت گری مستقیم تاریخ در دل بقایای آن فراهم گردد. ضرورت این مورد را زمانی بهتر حس می نماییم که دانش آموزان جایگاه دوره های تاریخی و سلسله های گذشته را در زندگی امروز خود اصلاً درک نکرده اند. چگونه از آنها انتظار می رود که نسبت به حال و آینده خود شناخت صحیحی داشته باشند؟
توصیه قرآن کریم به سیر کردن در زمین و نظر کردن به عاقبت پیشینیان را بایستی سرلوحه آموزش تاریخی و فرهنگی کشور قرار داد. سیر کردن با نظر کردن کنار هم معنا دارد و در همراهی با هم تحول آفرینی می کند. اساساً نظر کردن بدون سیرکردن کار ساده ای نیست. چند درصد از دانش آموزان و دانشجویان کشور موزه ملی ایران را دیده اند؟ چند درصد آنها بناهای ثبت ملی و جهانی کشور را می شناسند؟ چه میزان از داستان ها و علل اهمیت این بناها و آثار اطلاع دارند؟
آموزش صحیح تاریخ و فرهنگ کشور در تماس و حس واقعی بقایای تاریخ و فرهنگی ممکن می شود و کشور ایران با دارا بودن میراث فرهنگی و تاریخی سرشار و پر معنا نیازمند روایت شدن و قرائت است. لازم است تا با یک تیر دو نشان زده شود. هم دروس آموزشی از جنبه خسته کننده و کسالت بار بیرون برود و هم انسجام اجتماعی و وحدت ملی به واسطه آموزش صحیح و کاربردی به صورت ریشه ای تقویت شود.
البته که رجوع تنها به موزه ها و بناهای تاریخی راه نجات دروس و دانش آموزان کشور نیست. حضور متخصص تاریخ، فرهنگ و دیرینه شناس آگاه و تفسیرگر برای انتقال صحیح و مناسب مفاهیم به بازدید کنندگان و شکل دهی سوال در ذهن دانش آموزان و دانشجویان مسیر صحیح این رویکرد تحول آفرین آموزشی است.
منبع: تور و گردشگری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب