وزیر میراث فرهنگی ابلاغ كرد؛
ثبت ۱۲ میراث ناملموس در كردستان
به گزارش تور و گردشگری وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در دو نامه مراتب ثبت ۱۲ اثر میراث فرهنگی ناملموس را به استاندار كردستان ابلاغ نمود.
به گزارش میراث آریا، در نامه علی اصغر مونسان به بهمن مرادنیا آمده است: در اجرای ماده یک از قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مصوب سال ۱۳۸۲ و مواد ۱۱ و ۱۲ از قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین المللی حفظ میراث فرهنگی ناملموس مصوب سال ۱۳۸۴ و مواد ۲ و ۳ آئین نامه اجرایی قانون مذکور مصوب ۱۳۸۷/۱۱/۶ هیئت وزیران و با رعایت مقررات آئین نامه اجرایی مذکور، میراث فرهنگی ناملموس با عنوان «مهارت پخت نان کزینکه (منطقه ای به پیشنهاد استان کرمانشاه)» به شماره ۱۹۸۷، «مهارت پخت نان نیمه فیس (منطقه ای به پیشنهاد استان کرمانشاه)» به شماره ۱۹۹۱، «بازی دامه» به شماره ۱۹۹۷، «دانش بومی زغال گیری» به شماره ۱۹۹۸، «شیوه ساخت کوپان» به شماره ۱۹۹۹، «گوروا بازی؛ جوراب بازی» به شماره ۲۰۰۰ در تاریخ ۱۳۹۸/۴/۵ در لیست ملی میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسیده است. هرگونه اقدام که باعث حفظ و احیای این میراث شود، مورد تاکید است.
خواهشمند است، دستور فرمایید مراتب برای اطلاع و اجرا به مقامات و مسؤلان ذی ربط ابلاغ و از نتیجه اقدام این وزارتخانه را آگاه کنند.
همچنین در نامه مشابه دیگر مونسان به استاندار کردستان مراتب ثبت میراث فرهنگی ناملموس «شیوه ساخت شن (چنگک چوبی)» به شماره ۲۱۰۴، «شیوه پخت غذای محلی کوله که باینجان (کدو گوچه)» به شماره ۲۱۰۵، «شیوه درست کردن شال حاجیانه» به شماره ۲۰۱۶، «شیوه ساخت دارجوت (گاو آهن)» به شماره ۲۰۱۸، «استاد نسرین میرزایی؛ گنجینه زنده بشری در سفالگری» به شماره ۴۳ و «استاد عارف غلامی؛ گنجینه زنده بشری در شالبافی» به شماره ۴۴ در لیست ملی حاملان (نادره کاران) که در تاریخ ۱۳۹۸/۱۱/۲۹ در لیست ملی میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسیده است، ابلاغ گردید.
به گزارش تور و گردشگری به نقل از ایرنا، امروزه میراث فرهنگی صرفا به آثار و بناهای تاریخی و همین طور مجموعه ای از اشیاء محدود نمی گردد، بلکه شامل دارایی ها و ذخایر فرهنگی مردم جهان هم می شود. سنت های شفاهی، هنرهای اجرایی و نمایشی، فعالیتهای جمعی، آیین ها و جشن ها، علوم و دانش طبیعی و فعالیت های در رابطه با طبیعت، کیهان و صنعت گری سنتی به همراه تمام مهارت های مربوط به تولید صنایع دستی سنتی، همگی بخشی از ذخایر فرهنگی محسوب می شوند که میراث فرهنگیِ جهانی به دنبال پاسداری از آن است. این مفهوم تازه، میراث فرهنگی ناملموس نامیده می شود که نسل به نسل و سینه به سینه از اجداد بشر به انسان امروزی رسیده و بایسته است به نسل های بعدی هم منتقل شود.
تعریف یونسکواز میراث فرهنگی ناملموس
طبق مفاد بند دوم کنوانسیون ۲۰۰۳ یونسکو، میراث فرهنگی ناملموس، این گونه تعریف می شود: رویه ها (عُرف ها)، نمادها، دانش ها، مهارت ها، ابزارها، اشیا، آثار هنری و مکان های در رابطه با آنها، که جوامع و افراد، آنها را بخشی از میراث ناملموس خود می شناسند و همواره از نسلی به نسلی دیگر منتقل می شود و پیوسته به وسیله انسان ها و جوامع و گروه ها در پاسخ به محیط اطراف شان و در تقابل با طبیعت و تاریخشان خَلق می شود و سازگار با مفاد حقوق بشر بین المللی و شرایط احترام متقابل میان جوامع، گروه ها و اشخاص باشد.
توجه به میراث فرهنگی ناملموس، نقش مهمی در گفت وگوی بین فرهنگ های مختلف ایفا می کند و سبب ایجاد احترام متقابل به تنوع فرهنگی و شیوه های گوناگون زندگی می شود. میراث فرهنگی ناملموس، فرصتی است برای عرضه و عرضه فرهنگ و سبک زندگیِ اصیل کشورهای مختلف دنیا در عرصه بین الملل؛ و باعث مقاومت فرهنگی در مقابل یکسان سازی فرهنگیِ کشورهای قدرتمند جهان می گردد.
منبع: ttma.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب