ریه تنفسی اصفهان در بیم و امید طرح جامع ناژوان
به گزارش تور و گردشگری ایرنا- طرح جامع ناژوان هنوز به تصویب شورایعالی شهرسازی نرسیده اما نتیجه بررسی ها بزودی مشخص می شود، ناژوان حالا شرایط مطلوبی ندارد و هر گوشه ای از آن طعمه سازه های تفریحی است، گویا در این طرح ظرفیت های گردشگری جدیدی تعریف شده كه با روح این اثر طبیعی بعنوان ریه تنفسی شهر منافات دارد.
به گزارش تور و گردشگری به نقل از ایرنا، بیشه ناژوان علاوه براینکه تفرجگاه اصفهانی ها بوده، حکم ریه تنفسی شهر را هم داشته است؛ لکه سبزی که همواره سودجویان به بهانه طرح های گردشگری دندان پایش تیز کرده و می کنند.
ناژوان در سه دهه اخیر از گزند طرح های تفریحی چون باغ پرندگان، باغ خزندگان، آکواریوم و امثال اینها در امان نبوده و به بهانه های مختلف و طرح های گوناگون از چهره و ماهیت طبیعی اش دور شده است.
حالا اما پس از گذشت بیست سال طرح جامع ناژوان به نتیجه نزدیک شده و مقرر است در هفته های پیش رو شورایعالی شهرسازی نظرش را درباره این طرح اعلام نماید.
این در حالی است که گفته می شود در طرحی که مقرر است از ماهیت و روح طبیعی ناژوان حمایت و حفاظت کند، صحبت از تعریف های جدیدی از قابلیت های گردشگری می باشد که می تواند برای ناژوان خطرآفرین باشد.
از سوی دیگر مقرر است شرایطی فراهم گردد تا به مالکان و کشاورزان اجازه فنس گذاری و ایجاد اتاقک های نگهبانی از مصالح تعریف شده بدهند و بدین سان مراقبت و حفاظت از زمین ها و محصولات کشاورزی بعنوان حقی برای مالکان تامین گردد.
گرچه این حق محترم شمرده می شود اما نگرانی فعالان محیط زیست از این است که این مورد منجر به چیزی بیشتر از اتاقک های نگهبانی و ایجاد ساختارهایی در اراضی ناژوان شود که می تواند به الگوی نادرستی در محدوده باقی مانده ناژوان تبدیل گردد.
در طول سه دهه گذشته فشارهای زیادی از طریق های مختلف جهت استفاده از ظرفیت های طبیعی و گردشگری ناژوان بوده است. بعضی از این فشارها توانسته با نفوذ موثر موفق به تصرف پهنه هایی از ناژوان به بهانه طرح های تفرجی باشد و برخی هم با مقاومت روبه رو شده اند.
آنچه حالا برای همه محرز شده این است که ناژوان بیشتر از این تاب آوری بارگذارهای جدید با شکل های متفاوت از باغ ملل و باغ گیاه شناسی گرفته تا انواع طرح ها تحت لوای گردشگری را ندارد و بعلاوه کوچک ترین تصمیم اشتباهی می تواند منجر به مخدوش شدن بیشتر چهره طبیعی ناژوان شود.
کورش محمدی رئیس کمیسیون اجتماعی و محیط زیست شورای شهر اصفهان در گفت و گو با ایرنا با اشاره به اینکه اصفهان تبدیل به یک شهر نیمه مدرن و بلندمرتبه ساز شده است، از طرح های نگران کننده برای ریه تنفسی شهر اصفهان انتقاد نمود.
وی اظهار داشت: تنها مدخل و روزنه اکسیژن شهر اصفهان ناژوان است اما بعضی اوقات طرح هایی عرضه می شود و مسائلی در ارتباط با ساخت و سازها یا تبدیل کاربری های اراضی کشاورزی این محدوده مطرح می شود که نگران کننده است.
وی اضافه کرد: گاهی اوقات اخباری می رسد درباره اینکه مقرر است سازه هایی در این محدوده اتفاق بیفتد که ما آنها را مخالف با روح طبیعی ناژوان و خطری برای محیط زیست شهری اصفهان می دانیم.
از نگاه رئیس کمیسون اجتماعی و محیط زیست شورای شهر، سازه هایی که تابحال چون باغ پرندگان، آکواریوم در ناژوان شکل گرفته اند ظلم در حق این بیشه بوده است و نباید هیچ کدام از آنها اتفاق می افتادند.
محمدی در این رابطه اظهار داشت: بعنوان احدی از اعضای شورای شهر و بعنوان فردی از اعضای کمیته عالی ناژوان خیلی خوشبین به سازه های موجود ناژوان نیستم.
وی درباره آنچه باعث نگرانی بعضی از اعضای شورای شهر نسبت به طرح جامع ناژوان شد، اظهار داشت: هدف طرح جامع به صورت عمده حفاظت از بافت طبیعی ناژوان است، نگرانی ما در ارتباط با سازه هایی است که امکان دارد در این طرح پیشبینی شده باشد یا اینکه این استعداد و قابلیت را تعریف کرده باشد.
محمدی خاطرنشان کرد: در طرح جامع ناژوان اشاره مستقیمی به ایجاد سازه متفاوتی فراتر از ضوابط ندارد اما وقتی بحث گردشگری مطرح می شود این خطر وجود دارد که جایی قانون نادیده گرفته شود و فراتر از چارچوب قانونی اقدامی صورت بگیرد.
وی تصریح کرد: گاهی اوقات گردشگری اسباب و ابزار دست سودجویانی قرار می گیرد که از این طریق می خواهند منافع اقتصادی شان را تأمین کنند و در این مسیرهم به هیچ داشته طبیعی و غیرطبیعی شهر رحم نمی کنند.
این عضو شورای شهر خاطرنشان کرد: زمانی که در چارچوب گردشگری به محدوده تاریخی چهارباغ تجاوز می شود و ارتفاع حریم تاریخی این محدوده رعایت نمی گردد، طبیعی است که اگر فضا برای همین افراد باز بشود در ناژوان هم اتفاقات ناخوشایندی اتفاق خواهد افتاد.
محمدی بر این باور است که ناژوان احتیاج به هیچ سازه ای برای زیباتر و جذاب تر شدن ندارد، اظهار داشت: همین چند سازه ای که در ناژوان تحت عنوان گردشگری اتفاق افتاد، صدمه خودش را به این محدوده طبیعی زده است و به نظر من حتی دیگر ظرفیت یک سانتی متر سازه جدید وجود ندارد.
وی اظهار داشت: اگر برنامه ای برای گردشگری ناژوان هست باید مطابق با ضوابط جهاد کشاورزی و با تاکید بر ظرفیت طبیعی آن باشد.
محمدی در رابطه به اجازه فنس گذاری و ایجاد اتاقک نگهبانی در اراضی کشاورزی ناژوان به ایرنا اظهار داشت: کشاورزانی که به میزان مشخصی ملک کشاورزی داشته باشند طبق ضوابط جهاد کشاورزی می توانند فنس و یک اتاق نگهبانی داشته باشند این موضوعی است که به خاطر بهبود کشاورزی و مراقبت از محصول کشاورزان است و ما با آن مخالفتی نداریم مخالفت ما با مواردی است که خارج از ضابطه جهاد کشاورزی شکل گیرد.
حشمت الله انتخابی، دبیر شورای هماهنگی سازمان های مردم نهاد زیست محیطی از اصفهان در اینباره اعتقاد دارد که اگر مبحث ایجاد اتاقک های نگهبانی در محدوده زمین های کشاورزی سنجیده نباشد، می تواند برای ناژوان مشکل ساز باشد.
وی افزود: نمی توان اظهار داشت که مالکین هیچ بهره برداری نداشته باشند اما واقعیت این است که باید در ناژوان طرح های سنجیده ای که امکان تغییر کاربری برای اراضی نداشته باشد پیشبینی شود.
از نگاه این فعال محیط زیست در همه جای ایران، هر کجا بحث اجازه ساخت یک اتاقک نگهبانی داده شده در پایان به ایجاد ساخت و ساز و تبدیل به ویلا منجر گردیده است.
وی در ادامه گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به تجربه ناموفق ایجاد بازارچه محصولات کشاورزی در محدوده ناژوان از طرح هایی اظهار داشت که می توانند در چارچوب اجرا از ماهیت و هدف واقعی منحرف و به رویه ای نادرست منجر شوند.
وی اضافه کرد: در دوره های گذشته طرح بازار روز برای فروش محصولات جالیزی و باغات ناژوان عنوان شد که در پایان تبدیل به میوه فروشی هایی شد که حتی گاهی موز و آناناس هم می فروختند. این بازار روز در واقع برای این بود که مردم محصول دست اول و تازه را از کنار زمین کشاورزی خریداری کنند.
به باور انتخابی طرح هایی از این دست می توانند مفید واقع بشوند اما نگرانی ها از دور شدن از هدف و ماهیت چنین طرح ها و چگونگی اجرای آنهاست.
وی بیان نمود: زمانی این مورد عنوان شد که اجازه ساخت محدود با مصالح معین بدهند ولی اکنون کسی که می خواهد یک آلاچیق با چوب بسازد می خواهد زیرش را هم بتن کند؛ به محض اینکه سیمان و آهن و مصالح وارد منطقه شد دیگر کسی نمی تواند جلوی پیشرفت این داستان را بگیرد.
این فعال محیط زیست اعتقاد دارد این همان رخنه کردن است و حالا بارگه( سد کوچک) را با یک بیل می توان بست اما اگر بارگه را آب ببرد دیگر با فیل هم نمی گردد جلویش را گرفت.
انتخابی این ضرب المثل قدیمی را مصداق ویلاسازی هایی دانست که روزی در تمام مسیر حاشیه زاینده رود با همین قسم مسائل آغاز شد و حالا این اتفاق به شکل دیگر و با اجازه ساخت اتاقک های نگهبانی می تواند برای ناژوان تکرار شود و افزود: اول مراتع را به جهت اینکه باغداری و کشاورزی کنند گرفتند، بعد به ندرت مجوز ساخت ۱۰ درصد یا بیست درصد یا حتی خیلی کمتر گرفتند و بعد دیدیم تمام زمین تبدیل به ویلا شد.
وی در ادامه درباره ارزش افزوده زمین های ناژوان در خلال سی سال قبل تا حدود پنجاه هزار برابر گفت، اتفاقی که باعث ایجاد فساد و سودجویی های فراوان شد.
انتخابی خاطرنشان کرد: در نخستین طرح هایی که برای اصفهان دیده شد مثل طرح های جامع و منطقه ای و تفضیلی، ناژوان بعنوان ریه تنفسی اصفهان دیده و با طرح های تغییر کاربری مخالفت شد. بارها طرح های مختلفی برای ناژوان و البته به جهت اینکه نفوذ بکنند پیشنهاد شد. حالا این لکه سبز اصفهان که زمانی نزدیک به ۲ هزار هکتار بود تبدیل شد به هزار و ۲۰۰ هکتار. شهرداری به مرور مالکیت ۲۰۰ هکتار از اراضی ناژوان را به دست آورد و هزار هکتار هم مالکیت خصوصی دارد.
این فعال محیط زیست و عضوجمعیت طبیعت یاران اصفهان به ایرنا اظهار داشت: همیشه عده ای به دنبال نفوذ به ناژوان بوده اند. بیشتر از ۲ دهه، فشار خیلی زیادی برای تغییر کاربری روی مدیریت شهری اصفهان بوده است و باید به تمام کسانی که در شورای شهر و شهرداری در مقابل این فشارها مقاومت کرده اند تا این لکه سبز حفظ شود دست مریزاد گفت.
آنچه امروز به نظر می آید این است که این بیشه همچنان دستخوش تغییرات گسترده است؛ تغییراتی که آنرا از هویت طبیعی و اصلی اش بیشتر از پیش دور می کند. در واقع ناژوان قلمرویی شده برای برنامه ریزی و اجرای طرح های تفریحی و گردشگری ای که پایداری آنرا برهم می زند و حالا باید دید طرح جامع ناژوان چه خوابی برای این لکه سبز اصفهان دیده است. خبرنگار ایرنا همینطور کوشید تا با مدیر طرح ساماندهی ناژوان در ارتباط با نگرانی هایی که در مورد طرح جامع ناژوان وجود دارد گفتگو کند اما به علت اینکه هنوز نتیجه قطعی از جانب شورایعالی شهرسازی عرضه نشده، این مقام شهرداری اصفهان مایل به گفتگو نبود.
ناژوان یکی ازبیشه های به جا مانده در حاشیه زاینده رود و از تفرجگاه های قدیمی و ریه تنفسی شهر اصفهان است که در سه دهه گذشته دستخوش تغییرات زیادی با طرح های تفریحی چون باغ پرندگان، باغ خزندگان، باغ پروانه ها، باغ بانوان، آکواریوم، شهربازی، کارتینگ و... بوده است. وسعت این محدوده طبیعی در اصفهان که سردهانه مادی ها را هم در دل خود جای داده است رفته رفته کاهش یافته و به حدود ۱۲۰۰ هکتار رسیده است.
منبع: ttma.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب