مدرس گردشگری پاسخ می دهد:
راهنمایان گردشگری چه نقشی در كاهش مخاطرات سفر در پساكرونا دارند؟
به گزارش تور و گردشگری مدرس و پژوهشگر گردشگری اظهار داشت: راهنمایان گردشگری با رعایت و مدیریت شیوه نامه های بهداشتی و اطمینان بخشی از ایمنی و امنیت سفر، نقش مهم و محوری در آرامش روانی گردشگران و کاهش ترس و ریسک گردشگرپذیری در جوامع محلی در پساکرونا خواهند داشت.
به گزارش روز پنجشنبه گروه فرهنگی ایرنا، پساکرونا دوره ای از تاریخ زندگی بشر است که به اعتقاد بسیاری کارشناسان، پس از عبور از همه گیری نه سبک زندگی مانند قبل از سال ۲۰۱۹ خواهد بود و نه روابط اجتماعی و اقتصادی شباهتی به آن دوران خواهد داشت؛ دوره ای حدودا مبهم، پرریسک و شاید پرماجرا. در هر صورت همه افراد جامعه برای هجرتی ناشناخته از دورانی که استرسی برای دیدار و میهمانی و مسافرت وجود نداشت به عصری که حتی دیدار با خانواده، میهمانی و سفرهایی که قبلا به آسانی انجام می شد با قواعد و ضوابط خاص و بطور قطع اجبار آور باید آموزش ببینند و آماده شوند.
در این میان بر مبنای محدودیت های دوران کرونا، آنچه بیشتر از همه شئونات زندگی انسان ها گرفتار محدودیت و تحول شد صنعت توریسم بود که علاوه بر صدمه های اقتصادی شدید آثار و تحولات بنیادین را برای این صنعت همراه داشت؛ حالا همه مردم و مشتاقان سفر برای آغاز سفر بدون دغدغه لحظه شماری می کنند. اما ابهامات و مخاطرات آن در طول زنجیره سفر از سیاست گذران، فعالان، مدیران و برنامه ریزان گرفته تا مردم در جوامع محلی و گردشگران مشهود است که هر کدام به نوبه خود برای حل آن مأموریت و وظایف خاص خویش را خواهند داشت.
یکی از عناصر اثرگذار در صنعت توریسم راهنمایان سفر هستند که در دوران کرونا بیشترین صدمه را به لحاظ اقتصادی و اجتماعی متحمل شده اند، اما هنوز هم بعنوان مهم ترین حلقه این زنجیره پرارزش می توانند ریسک ها و مخاطرات سفر در پساکرونا را به حداقل برسانند و بار دیگر در تقویت پیوند رابطه دو طرفه توریست و زنجیره گردشگری بخصوص جامعه محلی در مقصد نقش کلیدی ایفا کنند؛ راهنمایانی که در پساکرونا علاوه بر مدیریت گروه گردشگران، رسالت و مأموریت ویژه ای برای اطمینان بخشی و اعتمادزایی میان گردشگران و سایر اجزاء و ارکان این صنعت جهانی خواهند داشت.
مهنا نیک بین عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی اعتقاد دارد «تغییر رفتارها و روابط میان فردی و اجتماعی دوران کرونا تا مدت ها پس از آخر همه گیری هم ادامه خواهد داشت، حتی تاثیرات این تغییرات به پساکرونا منتقل می شود و تا مدت ها کاملا مشهود خواهد بود و جوامع محلی کوچک امکان دارد تا مدتی از ورود گردشگران به خصوص از مبداهای پرخطر، احساس ترس داشته باشند؛ در این میان راهنمایان گردشگری نقشی مهم و محوری خواهند داشت؛ آنها با رعایت و مدیریت شیوه نامه های بهداشتی و اطمینان بخشی از مقصد به توریست می توانند آرامش روانی توریست را در طول سفر رقم بزنند.»
وی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با اشاره به نقش و جایگاه راهنمایان گردشگری در پساکرونا تصریح کرد: برای مدیریت دقیق دستورالعمل های کرونا که نیاز ضروری برای آغاز سفر در دوران عبور از همه گیری است، راهنمایان گردشگری علاوه بر تمام تخصص ها و دانش هایی که برای حرفه خود آموخته اند، باید از حالا تمام اصول و قواعد استانداردهای مقابله با کرونا را برای همه اجزای گردشگری فرا بگیرند تا در سفرهای پساکرونا یکی از مراجع اصلی مدیریت و کنترل این ضوابط باشند، وجود چنین راهنمایانی به همراه مسافران، اطمینان بخش و تسهیل کننده برای مسافران و مردم در مقصد سفر خواهد بود.
تفاوت های همه گیری کرونا و سارس
نیک بین ضمن اشاره به گزارش شورای جهانی سفر و گردشگری (WTTC) گفت: در حدود ۱.۴ میلیارد توریست در سال ۲۰۱۹ در کل دنیا جابه جا شدند که حدود ۱.۷ تریلیون دلار درآمد بوجود آورده است؛ این درآمد از محل گردشگری برای بسیاری کشورها جزء صنایع اول آنها بوده و الان در بحران کرونا همین کشورها که به صنعت توریسم وابستگی زیادی داشتند، بیشتر صدمه دیده اند.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد با اشاره به اینکه گردشگری در سال ۲۰۱۹ با رشد ۳.۵ درصدی حدود ۳۳۰ میلیون شغل در کل دنیا ایجاد کرده، اضافه کرد: این درحالی است که رشد کل اقتصاد جهان در سال ۲۰۱۹، معادل ۲.۵ درصد بوده است. این رشد بالا همراه با سایر جذابیت های اقتصادی و اجتماعی سبب شده ورود به این صنعت برای بسیاری جوامع و دولت ها جذاب باشد.
صنعت گردشگری ایران از ۲۰۱۶ با خروج آمریکا از برجام گرفتار بحران شد و تشدید تحریم های اقتصادی و همه گیری کرونا بر حیات صنعت توریسم و ورود توریست به ایران تأثیر قابل توجهی داشت. وی ادامه داد: صنعت توریسم در جهان رشد شتابان و فزاینده ای را در پیش گرفته بود که ناگهان اواخر سال ۲۰۱۹ با همه گیری کرونا مواجه شد؛ این اتفاق قبلاً هم با شیوع بیماری سارس در جنوب شرقی آسیا در سال ۲۰۰۳ اتفاق افتاده بود که خوشبختانه در ژوئیه (تیر، مرداد) همان سال مهار شد؛ طبق آمار عرضه شده حدود هفتصد نفر در کل دنیا بر اثر این بیماری فوت کردند. آن زمان بسیاری از کشورها آلوده نشدند و فقط حدود ۲۹ کشور به این بیماری آلوده و درگیر شدند و از طرفی، پروازها، هتل ها و بقیه بخش های صنعت توریسم یا حتی بسیاری از کسب وکارهای دیگر تعطیل نشد و شیوع آن بگونه ای نبود که پروازها لغو شده، هتل ها کاهش ورودی داشته باشند یا حتی تعطیل شوند.
اتفاق سال ۲۰۰۳ ضررهایی بود که ناشی از افت تقاضا بود و کشورهایی که درگیر این بیماری بودند تعدادشان محدود بود و بیشتر در قسمت جنوب شرقی آسیا متمرکز بودند که در مجموع حدود پنجاه میلیارد دلار ضرر داشت. افت تقاضا سبب شد تنها در آن سال با کاهش ورودی توریست مواجه شوند، اما حالا با گذشت یکسال از بروز بیماری کووید۱۹ و دامنه دار بودن نتایج آن برای بسیاری کشورهای درگیر در نقاط مختلف و با وجود کشف و معرفی واکسن این بیماری، فعلا نمی توان در مورد آخر دوران همه گیری و اتفاقات دوران بعد از کرونا به روشنی اظهار نظر کرد.
زنان شاغل در صنعت توریسم بیشتر در معرض بیکاری هستند
نیک بین با اشاره به اینکه طبق گزارش های جهانی تا سال ۲۰۲۴ اوضاع صنایع و اقتصاد در جهان عادی نخواهد شد، اظهار داشت: کرونا برای صنعت توریسم بعنوان سومین صنعت دنیا از لحاظ صادرات در سال ۲۰۱۹ موجی از بیکاری و در ریسک قرار گرفتن بیشتر از ۱۰۰ میلیون شغل را همراه داشت. در این میان زنان که ۵۴ درصد از کل شاغلان این صنعت را در جهان می سازند در خطر ریسک بیشتری قرار دارند؛ گردشگری بعنوان یک صنعت زنجیره ای متشکل از حمل و نقل، اقامت، پذیرایی و رستوران، جاذبه ها و خرید، بیشترین لطمه را از همه گیری دیده و کاهش درآمد صادراتی این صنعت می تواند تولید ناخالص داخلی جهانی را ۱.۵ تا ۲.۸ درصد کم کند.
مدرس حوزه گردشگری با اشاره به اینکه صنعت توریسم ایران از ۲۰۱۶ با خروج آمریکا از برجام گرفتار بحران شد، عنوان کرد: از طرفی تشدید تحریم های اقتصادی بر حیات صنعت توریسم و ورود توریست به ایران تأثیر قابل توجهی داشت و الان با گذشت یکسال از همه گیری کرونا به رغم اینکه فعالیت محدود رستوران ها و مراکز اقامتی در بعضی شهرها شروع شده و پروازها با رعایت شیوه نامه ها و آزمایش های پزشکی قابل انجام است، عملا جاذبه های گردشگری همچنان تعطیل و با رشد کُند و منفی این صنعت در حوزه داخلی و ورودی به ایران، مواجه می باشد.
پیش فروش ها و تخفیف ها سبب رونق بخشی سفر در پساکرونا
نیک بین ضمن اشاره به برخی مشکلات زیربنایی صنعت توریسم ایران و برخی مسائل قبل از کرونا، اظهار داشت: کمبود و ضعف زیرساخت ها و روساخت های مورد نیاز این صنعت و عدم انسجام در برنامه ها و اسناد بالادستی توسعه به دوران قبل از بروز همه گیری کرونا مربوط است و رونق مجدد و توسعه گردشگری ایران در پساکرونا را از دو جنبه می توان تحلیل کرد؛ در نگاه مثبت اینکه دوره کرونا می تواند یک دوره تنفس برای بازنگری و ترمیم صنعت توریسم و اصلاح و رفع نقصها آن توسط برنامه ریزان و دولتمردان و خط مشی گذاران باشد تا با آخر همه گیری با توانی مضاعف و پرقدرت به فعالیت در این صنعت در حوزه داخل و جذب توریست خارجی بپردازیم.
گردشگری بعنوان یک صنعت یا یک محصول در برخورد با بحران ها از بین نمی رود، تغییر جهت می دهد، شاید برای برخی از صنایع این اتفاق بیافتد. صنعت توریسم امکان دارد جهت هایی پیدا کند، اما به صورت کامل متوقف نمی گردد. مدرس حوزه گردشگری به ابعاد و تاثیرات منفی دوران کرونا اشاره نمود و اضافه کرد: کووید۱۹ خیلی از ظرفیت های موجود شامل کسب وکارهای خرد و متوسط را که توان مقابله با خسارت های مالی دوران همه گیری نداشت یا تضعیف کرد یا از بین برد که بازیابی آن در پساکرونا با مشکل و هزینه های فراوان مواجه می شود؛ بنابراین توجه به ظرفیت های قبل از کرونا و تقویت آن همینطور اصلاح موانع برای شتاب بخشی، می تواند در پیشبرد اهداف توسعه گردشگری ایران در دوران پساکرونا اثربخش باشد.
عضو هیات علمی گروه گردشگری دانشگاه آزاد اسلامی ضمن اشاره به برنامه های پیشنهادی سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) برای احیا و پشتیبانی از صنعت توریسم، اظهار داشت: لغو ویزا میان کشورها در پساکرونا همچون این پیشنهادات است که گردشگری را تسهیل و بعد از این رکود کم سابقه وارد رونق می کند؛ از طرفی پیش فروش ها و تخفیفات خدمات گردشگری مانند خرید بلیت هواپیما و قطار و غیره در این زمان و استفاده از تخفیف تا ۲۰درصد در سفرهای بعدی، همراه با تخفیف ها یا خدمات خاص، می تواند در رونق بخشی گردشگری در پساکرونا بسیار اثرگذار باشد؛ هم اکنون که مردم مجبور به در خانه ماندن هستند، این تقاضای انباشته شده و برنامه های تشویقی و انگیزشی، علاوه بر تقویت صبوری، برای مردم، امید به سفر امن و ایمن در آینده را بوجود می آورد.
گردشگری از بین نمی رود، تغییر جهت می دهد
نیک بین اظهار داشت: گردشگری بعنوان مثال یک صنعت یا یک محصول در برخورد با بحران ها از بین نمی رود، بلکه تغییر جهت می دهد، شاید برای برخی از محصولات و صنایع این اتفاق بیافتد؛ ولی صنعت توریسم امکان دارد جهت هایی پیدا کند، مثلاً فناوری، امنیت و بهداشت در آن پررنگ تر شود و بر مبنای سلیقه متقاضی، انتخاب زمان و مکان آن تغییر کند. در هیچ تحلیلی برای پساکرونا توقف در صنعت توریسم پیشبینی نشده است، به صورت کلی گردشگری را نمی توان به کامل متوقف کرد.
تا قبل از کرونا اعتقاد بر این بود که ابزار و پیشرفت های فناوری نمی تواند جایگزین نیروی کار شاغل در صنعت توریسم شود، چونکه در این صنعت روابط فردی مهم می باشد و یک ربات در هتل نمی تواند آن لبخندی را که نیروی انسانی برای میهمان دارد، داشته باشد؛ اما امکان دارد پس از این به واسطه شیوه نامه هایی که برای اقامتگاه ها و رستوران های پذیرایی تدوین و ابلاغ می شود با تاکید بر عدم ارتباط چهره به چهره گردشگری و مهماندار، ربات ها و تکنولوژی های جدید کمک نماید تماس توریست با پذیرشگر و بخش های مختلف به صورت غیرمستقیم صورت گیرد.
صنعت گردشگری خویش را با شرایط پساکرونا تطبیق می دهد
نیک بین عنوان کرد: در پساکرونا تماس چهره به چهره با سرویس دهندگان و کارکنان اماکن اقامتی به حداقل ممکن می رسد و بیشتر فناوری جایگزین می شود؛ بهرحال، چنین جهش هایی امکان دارد اتفاق بیافتد. این صنعت و رشد مثبت آن و کسب وکارهایی که فعال می باشند متوقف نخواهند شد، بلکه صاحبان مشاغل باید خویش را با شرایط جدید در پساکرونا تطبیق بدهند.
دولت ها باید این اطمینان را به مسافران داخلی و خارجی و هچمنین جوامع محلی بدهند که از زمان آغاز سفر و بدو ورود توریست پروتکل های بهداشتی از بخش حمل و نقل تا اقامتگاه که خیلی صدمه زاتر هستند رعایت می شود وکنترل ها دقیق و محکم اجرا می شودوی نوآوری، خلاقیت و پایداری را از تاکیدات سازمان جهانی گردشگری برای بازآفرینی در صنعت توریسم در پساکرونا عنوان نمود و اظهار داشت: احیای صنعت توریسم در پساکرونا از حالا بر اساس توسعه پایدار - توسعه ای که نیازهای ذی نفعان را به صورت مستقل و برابر در نظر می گیرد- باید مورد توجه قرار گرفته و در این فرآیند اگر نیازی به نیازهای دیگر ترجیح داده شود، سبب می شود توسعه، متوازن، برابر و عدالت محور نباشد.
پژوهشگر حوزه گردشگری بر لزوم تأمین و تضمین ایمنی و امنیت بعنوان مفاهیم اساسی توسعه پایدار گردشگری در دوران کرونا و پساکرونا تصریح کرد و اضافه کرد: ایمنی به لحاظ سلامت عمومی به صورت دوجانبه برای گردشگران و جامعه میزبان باید فراهم شود؛ دولت ها باید این اطمینان را به مسافران داخلی و خارجی و هچمنین جوامع محلی بدهند که از زمان آغاز سفر و بدو ورود گردشگر، پروتکل های بهداشتی از بخش حمل و نقل تا اقامتگاه که خیلی صدمه زاتر هستند رعایت می شود و کنترل ها دقیق و محکم اجرا می شود، از طرفی دستورالعمل ها هم باید از ضمانت اجرایی و نظارت بالایی برخوردار باشند.
مدرس حوزه گردشگری ضمن اشاره به فرهنگ پاکیزگی، نظافت و بهداشت بعنوان اصول اخلاقی و آموزه های فرهنگی و دینی مردم ایران، تصریح کرد: باید به توریستهای خارجی که به ایران سفر می کنند اطمینان داده شود که از زمان ورود به کشور با پروتکل ها و استانداردهایی بهداشتی در تراز جهانی روبه رو می شوند و تا آخر اقامت و مسافر و خانواده آنها این ضوابط تأمین و تضمین شده است؛ وقتی این اطمینان خاطر به توریست داده شود و او اعتماد کند که به کشوری (ایران) بعنوان مقصدی با درجه بالای از امنیت بهداشتی سفر کرده که می تواند سلامت گردشگران را در طول اقامت تضمین کند، یک مزیت رقابتی موثر برای نرمال سازی سفر به ایران، ایجاد می شود.
عدم مدیریت انباشت تقاضای سفر، چالش صنعت توریسم در پساکرونا
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به اینکه کاهش گردشگری داخلی به علت عدم اطمینان و ترس از انتشار کرونا و به صورت ذهنی و کاملاً هم قابل توجیه است، اضافه کرد: کسب و کارهای گردشگری باید به سرعت فرآیند اطمینان بخشی را برای سفرهای داخلی آغاز کنند، دولت باید از راه رسانه ها و تبلیغات اعتمادزا به متقاضیان بالقوه سفر، حس امنیت بهداشتی را انتقال دهد تا روند سفرهای کنترل شده و ایمن داخلی آغاز شود، چون بیشتر از این نمی توان نیازهای انباشته برای سفر را متوقف کرد و شاهد ورشکستگی صنعت توریسم بود؛ اگر این روند فزاینده انباشت تقاضا مدیریت نشود در پساکرونا با عنایت به ظرفیت ها و زیرساخت های گردشگری، می تواند به تهدید و چالش صنعت توریسم هم تبدیل گردد.
نیک بین اظهار داشت: انتشار کرونا و کاهش حجم سفر می تواند فرصت مناسبی باشد تا ضعف های زیرساختی و روساختی صنعت توریسم بازنگری و برطرف شود، مهارت ها و دانش نیروی شاغل در بخش گردشگری تقویت و ارتقا داده شود؛ آشنایی با دستورالعمل های بهداشتی، برقراری روابط موثر با گردشگر، معیارگذاری های جدید در رعایت فاصله با گردشگران که هم شیوه نامه ها رعایت شود و هم فضای صمیمی ایجاد شود -نه خیلی دور، نه خیلی نزدیک - باید از حالا تمرین و آموزش داده شود.
در حال حاضر در همین سفرهایی که انجام می شود نمی توان و نباید معیارهای و دستورالعمل های بین المللی بهداشتی را کنار گذاشت، فاصله حرفه ای با توریست باید تا زمانی که اوضاع عادی نشده حفظ و کاملا بر مبنای شیوه نامه های بهداشتی رفتار شود.
شاید جوامع محلی تا مدت ها در پساکرونا نسبت به ورود توریست استرس داشته باشند
نیک بین با اشاره به اینکه تغییر رفتارها و روابط میان فردی و اجتماعی دوران کرونا تا مدت ها پس از آخر همه گیری، اظهار داشت: حتی تاثیرات این تغییرات به پساکرونا منتقل می شود و تا مدت ها کاملا مشهود خواهد بود؛ جوامع محلی کوچک امکان دارد تا مدتی از ورود گردشگران به خصوص از مبداهای پرخطر، احساس ترس و ریسک داشته باشند؛ بنابراین توجه و کنترل بر جریان های گردشگری در چارچوب پروتکل های جهانی سفر مورد تایید سازمان های جهانی بهداشت و گردشگری از جانب بخش دولتی می تواند بر بهبود این رابطه بین جامعه میزبان با میهمان و تحت کنترل قرار گرفتن روند همه گیری اثربخش باشد تا هر چه زودتر روابط گردشگر-میزبان در مقاصد عادی شود؛ در این میان راهنمایان گردشگری نقشی مهم و محوری خواهند داشت. آنها با رعایت مدیریت شیوه نامه های بهداشتی و اطمینان بخشی از مقصد به گردشگر، می توانند آرامش روانی خاطر آنها را در طول سفر رقم بزنند.
بازدیدهای آنلاین در کرونا رابطه توریست و جاذبه فرهنگی را حفظ کرد
نیک بین به نقش پررنگ متولیان ظرفیت های گردشگری فرهنگی-مذهبی در ایران برای حفظ ارتباط با علاقه مندان این بخش از صنعت توریسم در دوران کرونا اشاره نمود و اظهار داشت: ایجاد بازدیدهای آنلاین از موزه ها، رویدادهای آیینی و معنوی، گالری های هنری، سینما و تئاتر باعث شد ارتباط مخاطبان و گردشگران بالقوه با جنبه های فرهنگی مقصدها حفظ و افزایش یابد؛ به نظر می آید این نوع ارتباط گردشگری و فرهنگ، قالب گردشگری فرهنگی در دوران پساکرونا در ایران را با استقبال بیشتری مواجه کند.
خلاقیت و نوآوری در حوزه های فرهنگی مقصد می تواند باعث جذب توریست بیشتر و آینده پایدارتر برای گردشگری فرهنگی و البته فرهنگ گردشگری شود. او همینطور به گزارش سازمان جهانی گردشگری تحت عنوان گردشگری فرهنگی و کووید ۱۹ اشاره نمود و اضافه کرد: این گزارش به تأثیر گردشگری فرهنگی در مقصدها پرداخته و راهکارهایی اثربخش تر عرضه کرده است تا بهبود اطلاعات و تبادل داده ها بین بخش های مختلف صنعت توریسم اتفاق بیافتد؛ این جریان اطلاعات به برنامه ریزان فرصت و امکان بررسی های بهتر برای اجرای ایده های نو می دهد. خلاقیت و نوآوری در حوزه های فرهنگی مقصد می تواند باعث جذب توریست بیشتر و همینطور آینده پایدارتر برای گردشگری فرهنگی و البته فرهنگ گردشگری شود.
عضو هیات علمی دانشگاه، آموزش و توانمندسازی نیروی شاغل در حوزه گردشگری و فرهنگ و تقویت ساختارهای حکمرانی برای هماهنگی بهتر و اشتراک اطلاعات و جذب مخاطبان جدید از بازارهای بالقوه گردشگرفرست برای حوزه گردشگری فرهنگی را از تاکیدات برنامه گردشگری فرهنگی و کووید۱۹ سازمان جهانی گردشگری عنوان نمود.
تمرکز بر برندسازی هنرهای سنتی ایران در سطح منطقه و جهان
نیک بین عنوان کرد: نقش هنرهای سنتی، صنایع دستی و میراث و ظرفیت های فرهنگی-هنری ایران اسلامی در اثرگذاری مقصدها بر بازارهای گردشگری پساکرونا را نمی توان نادیده گرفت؛ بطور قطع با عنایت به غنای فرهنگی کشور می توان بر برندسازی این ظرفیت ها برای گردشگری ایران در سطح منطقه و جهانی تمرکز کرد؛ زنان عمده تولیدکنندگان هنرهای سنتی و صنایع دستی، در چارچوب مشاغل خانگی هستند که در جریان همه گیری صدمه جدی اقتصادی و معیشتی را تجربه کردند، که لزوم دارد دولت به این بخش برای فعال نگه داشتن این ظرفیت ها برای دوران پساکرونا توجه ویژه داشته باشند.
منبع: ttma.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب