زنان و ارزش آفرینی پایدار در هنرهای سنتی و صنایع دستی
تور و گردشگری: عضو کارگروه اقتصاد هنرهای سنتی پژوهشکده هنرهای سنتی کشور نقش و جایگاه زنان در ارزش آفرینی پایدار در این عرصه را مهم ارزیابی کرد و اظهار داشت: زنان اثرگذارترین افراد جامعه در انتقال ارزش های میان نسلی هستند و می توانند بنیان انسجام اجتماعی را تقویت نمایند.
به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، ضرورت توجه به اقتصاد بازار، صادرات و فروش محصولات هنرهای سنتی، استفاده از شیوه های مدرن بازاریابی و قیمت گذاری متناسب با ارزش های هویتی و فرهنگی آثار و صنایع دستی و همین طور لزوم راندمان و توسعه پایدار در پروسه تولید، فروش و مصرف این محصولات، رویکرد مشترکی را میان پژوهشگران، تولیدکنندگان و صاحب نظران اقتصادی ایجاد کرد و در سال قبل منجر به تشکیل کارگروهی برای تدوین سند توسعه اقتصادی هنرهای سنتی شد.
در این پروسه با توجه به این که بخش عمده فعالان و تولیدکنندگان هنرهای سنتی و صنایع دستی (بیش از ۷۵درصد) را گروه زنان می سازند و بیش از ۸۵ درصد محصولات این حوزه را تولید می کنند، نقش آنان را در ارزش آفرینی و تقویت روابط میان نسلی و حفاظت و صیانت از هنرهای سنتی بعنوان میراث فرهنگی و تقویت چرخه اقتصاد مولد کشور را در گفت و گو با زهرا رهایی دانش آموخته دکتری اقتصاد با گرایش توسعه، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی و مدرس حوزه اقتصاد و دبیر کارگروه اشتغال و کارآفرینی معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده، مورد بررسی قرار دادیم.
رهایی در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره نقش زنان در ایجاد ارزش های پایدار در بازار هنرهای سنتی و صنایع دستی اظهار داشت: در بخش اقتصادی، زنان بعنوان عاملان اقتصادی قادر هستند در مقیاس کوچک و خرد فعالیت اقتصادی خودرا در هر دو بخش ایجاد کرده، توسعه داده و ارزش آفرینی اقتصادی کنند؛ علاوه بر این با شناختی که از نیازهای جامعه زنان دارند می توانند تغییر کاربری برای یک محصول هنری انجام دهند.
عضو کارگروه اقتصاد هنرهای سنتی پژوهشکده هنرهای سنتی با اشاره به نقش زنان در خانواده در بخش ارزش اجتماعی اظهار داشت: زنان بهترین و اثرگذارترین فرد جامعه در انتقال ارزش های میان نسلی هستند و می توانند بنیان انسجام اجتماعی را تقویت نمایند. آمار و گزارش ها نشان میدهد آنها در بحث حفاطت از محیط زیست و مدیریت انرژی در محل زندگی و کار معمولا موفق تر و اثربخش تر عمل کرده و الگوهای مصرف را در بخش تولید بهینه می کنند.
دبیر کارگروه اشتغال و کارآفرینی معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده با اعلان اینکه «امروزه باید جهانی فکر کرد و محلی تولید کرد»، اضافه کرد: تاکید بر منحصر به فرد بودن یک محصول هنرهای سنتی و صنایع دستی به میزان تطابق آن با ذهنیت هنرمند است که در این میان زنان به سبب روابط عاطفی و اهمیتی که به میراث گذشتگان دارند بهترین گزینه برای استمرار جریان فرهنگ و هنر در این مناطق خواهند بود.
رهایی بر ضرورت تشکیل کارگروه های مشترک میان دانشگاه و رسانه و بخش های متولی در حوزه زنان و اقتصاد کشور با محوریت پژوهشکده هنرهای سنتی برای تبیین رویکرد و تقویت نقش و جایگاه زنان در سند توسعه اقتصاد هنرهایی سنتی اصرار کرد.
ضرورت آشنایی و آگاهی هنرمندان و اقتصاددانان از حوزه های یکدیگر
عضو کارگروه اقتصاد هنرهای سنتی پژوهشکده هنرهای سنتی مطالعات میان رشته ای را الزامی برای تدوین سیاست های اثربخش در این عرصه دانست و اضافه کرد: امروزه با پیچیده تر شدن مناسبات انسانی، پویایی و تغییر مداوم پدیده های اجتماعی ضرورت توجه به مطالعات میان رشته ای در علوم انسانی بیش از پیش نمایان شده است؛ ایجاد فضای گفت و گو میان صاحب نظران رشته های مختلف و بررسی ابعاد یک موضوع از منظر تخصص های مختلف می تواند به جامعیت نظرات و راهبردها در حل مسایل منجر شود. در سالهای اخیر مشکلات ناشی از تحریم و دشواری های دسترسی به بازار، اقبال به سمت علم اقتصاد و نظریه های اقتصادی را بیشتر کرده است.
رهایی اظهار داشت: تجربه نشان داده که در غیاب کرسی های نظریه پردازی میان رشته ای و تنها با اتکا به روش های بازاریابی و فروش نمی توان انتظار بازار پایدار برای فروش محصولات را داشت. اثرات منفی این شکاف در سیاست گذاری هایی که برای رونق بازار فروش محصولات هنرهای سنتی و صنایع دستی اتخاذ می شود، مشهود است. در حقیقت دانش ناکافی هنرمندان و متخصصان هنری از اقتصاد و عدم آگاهی برنامه ریزان و سیاستگذاران اقتصادی از هنر سبب شده تا اتخاذ روش های عبور از بحران فروش این محصولات، ناپایدار باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی اضافه کرد: ایجاد اشتراک ذهنی میان دانش صاحب نظران حوزه اقتصاد و هنرهای سنتی و صنایع دستی امری اجتناب ناپذیر برای توسعه بازار این محصولات است؛ تجربه ای که در کارگروه اقتصاد هنرهای سنتی صورت گرفت و منجر به ارائه یک سند توسعه اقتصاد هنرهای سنتی شد.
هنرهای سنتی را نمی توان فقط در قالب قیمت بازاری ارزش گذاری کرد
رهایی با تشریح سیر تکامل مفهوم ارزش در اقتصاد اظهار داشت: خیلی از محصولات صنایع دستی و هنرهای سنتی، مولفه هایی متمایز از آنچه که در ارزش اقتصادی دیده می شود را در خود دارند. به عبارتی اصول، ارزش ها و باورهای حاکم بر هنرهای سنتی و صنایع دستی نمی تواند تنها در قالب ارزش های بازاری و قیمت بازاری به تمامی پوشش داده شود؛ پس آشنایی با انواع ارزش های یک محصول صنایع دستی یا هنرهای سنتی در قیاس با آنچه اقتصاد بعنوان ارزش تعریف می کند، می تواند مبنای گفت وگوی یک مطالعه میان رشته ای باشد.
عضو کارگروه اقتصاد هنرهای سنتی پژوهشکده هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی با اشاره به دو دیدگاه غالب درباره ارزش صنایع دستی و هنرهای سنتی در بین صاحب نظران این بخش اظهار داشت: گروهی معتقدند تعیین ارزش یا نظام واحد ارزشی برای صنایع دستی و هنرهای سنتی ممکن نیست و به سبب پیوند این ارزش با میراث فرهنگی، تعیین ارزش در هر کشوری تجربه متفاوتی را به وجود می آورد و در مقابل گروهی دیگر با فاکتورهای اقتصادی و اجتماعی به دنبال ارزش گذاری محصولات صنایع دستی و هنرهای سنتی هستند.
مدرس و پژوهشگر حوزه اقتصاد با اشاره به تعاریف و تعابیر ارزش و اقتصاد هنر در یونسکو، اظهار داشت: در بخش ارزش های اقتصادی بر منفعت اقتصادی ناشی از تجارت و خریدوفروش محصولات صنایع دستی و هنرهای سنتی و در شاخه اجتماعی به مهارت های فراگرفته شده و تاثیر آن بر جوامع تاکید و توجه می شود. در حقیقت برای مطلوبیت، از بعد کمی و کیفی ابتدا به کارکردی که محصول دارد و نیازی که برطرف می کند و سپس به اثربخشی که بر اجتماع دارد، تمرکز می شود؛ به این معنا که یک محصول تا چه حد بر ثبات اجتماعی و مشارکت مردم تاثیر داشته است. در مراحل پس از منظر احساسی اینکه تا چه حد تولید و مصرف آن محصول احساس خوشایندی در افراد جامعه به وجود می آورد و در نهایت ارزش اقتصادی را یعنی میزان هزینه و فایده تولید محصول به عبارتی مطلوبیت اقتصادی محصول چه میزان است، مورد بررسی قرار می گیرد.
توسعه پایدار و سازگاری مواد تولید صنایع دستی با محیط زیست
رهایی با اشاره به مفاهیم توسعه پایدار در حوزه محصولات هنرهای سنتی گفت: در سالهای اخیر به سبب اهمیت مباحث محیط زیستی موضوع پایداری نیز به فاکتورهای تعیین ارزش اضافه شده است؛ به این معنا که مواد اولیه و پروسه تولید محصول صنایع دستی یا هنرهای سنتی تا چه میزان با اصول محیط زیست سازگار است؛ و میزان و روش استفاده از انرژی و همین طور مواد تجدیدشونده در طبیعت تا چه حد در تولید محصول جدی گرفته می شود.
مدرس دانشگاه بیان کرد: علاوه بر مباحث محیط زیستی، ادبیات توسعه اجتماع محور و جامعه محلی نیز در ارزش گذاری محصولات صنایع دستی دیده می شود؛ این که در تولید محصول مورد نظر تا چه میزان از دانش محلی بهره گرفته شده است و کالای تولیدی مبتنی بر سیستم زندگی جامعه محلی و متناسب با نیازهای انسان های محلی و درچارچوب هویت فرهنگی آنها قرار دارد.
عضو کارگروه اقتصاد هنرهای سنتی پژوهشکده هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی با اشاره به اهمیت بعد زیباشناختی محصولات هنری، اظهار داشت: توجه به ارزش های زیباشناختی در تعیین نهایی ارزش یک محصول و اینکه تا چه حد این ارزش ها توانسته موجب شکوفایی خلاقیت و بهبود کیفیت زندگی درونی فرد شود، بسیار مهم است؛ این مساله هم در مورد مصرف کننده و هم در مورد تولیدکننده صادق است.
نمودار ارزش های پنچ گانه در پروسه تولید و مصرف صنایع دستی و هنرهای سنتی
منبع: تور و گردشگری
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب