قزوینی مطرح كرد؛
پیگیری مجوز حركت خانه های چرخ دار در جاده ها
تور و گردشگری: عضو كلوپ كمپرداران ایران از پیگیری مجوز حركت خانه های چرخ دار در جاده های ایران اطلاع داد و اظهار داشت: با تشكیل این كلوپ و داشتن مجوز راحتتر می توانیم در جاده ها حضور داشته باشیم.
رضا قزوینی از کمپرداران با سابقه و از تجهیز کنندگان فضای داخلی خودرو ها برای تبدیل آنها به کمپر است که درباره نوع جدید سفر در ایران به خبرنگار مهر اظهار داشت: کمپر به هر خودرویی می گویند که امکانات اولیه برای تسهیل یک سفر را داشته باشد مانند جایی برای خواب و استراحت و یا امکانات پخت و پز برای یک روز کامل یا حتی بیشتر. این خودرو ها می تواند از سواری کوچک باشند تا تریلی ها و اتوبوس های بزرگ آن هم در کلاس های مختلف شاید این خودرو ها تعاریف پیچیده ای داشته باشند اما در اصل مبحث هیچ فرقی نمی کنند. اما آن چیزی که در ایران جا افتاده استفاده از ون و یا خودرو های مشابه آن است که امکانات پخت و پز و شست و شو و خواب را به ما می دهد. ازاین رو به هر خودرویی که دارای چنین خصوصیات و امکانات اولیه باشد کمپر می گویند و اگر اتاقکی هم به آن وصل باشد، نام کاروان را به خود می گیرد. ایرانیان شاید خیلی با مبحث خانه چرخ دار یا متحرک آشنا نباشند اما از گذشته کاروان و کجاوه داشته اند. در ایران معمولاً افراد خودرو های مختلفی را به کمپر تبدیل می کنند مانند سواری، سواری شخصی، ون با ظرفیت ۷ نفر و یا بیشتر و ….
وی در ادامه اظهار داشت: حتی مینی بوس هم داریم دولت می گوید من به مینی بوس سوبسید می دهم اما مینی بوس هایی که حالا به کمپر تبدیل می شوند ده سال از کارکردشان گذشته و دیگر قابلیت جابه جایی مسافر را ندارند پس می توان کاربری آنها را تغییر داد. سال ۹۲ شرکتی روی مینی بوس های کایا توانست مجوز کمپر و کاروان بگیرد پس از آن دیگر به کسی مجوز ندادند یک خودروی دیگر هم وارد ایران شد که این مجوز را داشت. با این مجوز دیگر پلیس نمی توانست ایرادی به کمپر بگیرد چون بعنوان مثال دیگر ضرورتی نداشت که آن مینی بوس ۱۷ سرنشین داشته باشد ازاین رو تردد آن آسان می شد اما تعداد این مجوزها زیاد نبود.
قزوینی بیان نمود: حالا از ماشین هایی برای کمپر استفاده می شود که از رده خارج شده اند مانند غزال های روسی که برای ناوگان عمومی استفاده می شدند اما بعداً دپو شدند. زمانی که بحث کمپرها پیش آمد، افراد علاقه مند مشکلات این خودرو ها را حل کردند چون خیلی زود داغ می کرد اما هم اکنون گروه غزال سواران را داریم. بعد از آن اویکوها هستند که در بین کمپرسواران مقبول افتاده اند چون پلیس با آنها مشکلی ندارد این خودرو ها می توانند ۳ و نیم تن وزن داشته باشند و نیازی به بارنامه برای آنها نیست. دارندگان کامیونت های مسقف فلزی هم که دارای ۶ چرخ هستند معمولاً مشکلی با پلیس راهور ندارند. این خودرو ها برای افرادی که به سفر می روند محبوب تر هستند هر کسی بنا به سلیقه و بودجه ای که دارد داخل آنرا تجهیز می کند اما هم اکنون حداقل هزینه ای که برای تجهیز آنها می شود حدود صد میلیون تومان است. که البته این هزینه به خودرو و امکانات داخلش بستگی زیادی دارد.
وی با این که این خودرو ها وقتی کمپر می شوند بیشتر از زمانی که باربری می کردند، بار و تجهیزات با خود همراه نمی کنند اظهار داشت: بعنوان مثال خودروی من تا سه و نیم تن می تواند باشد خودش دو و نیم تن است و یک تن هم می تواند بار داشته باشد ولی تجهیزات داخلش به یک تن نمی رسد. از طرفی سفر با این خودرو ها ایمن ترین سفرهاست چون راننده های مسافر در راه هیچگاه بیشتر از ۸۰ یا ۹۰ سرعت نمی رود چون حضور در جاده را جزو سفر می داند و اصلاً عجله ای برای رسیدن به مقصد ندارد. همینطور هر زمان که از رانندگی خسته شد می تواند کنار جاده ای توقف کند و در رختخوابی که برای خود تدارک دیده استراحت کند. بعضی از کمپر داران موتور سیکلت هم دارند و مناطقی که با خودرو نتوانند طی کنند از این وسیله بهره می برند.
این کمپر سوار خاطرنشان کرد: داشتن کمپر می تواند این امکان را بدهد که مسافران لوکیشن های بهتری را به دنیا و مردم نشان دهند امید داریم بتوان تعداد کمپر سواران را بیشتر نماییم چون این هم نوعی از سفر است و گردشگران خودش را دارد. اتفاقاً برای توریستهای خارجی که نگران سپری شدن مسیر در ایران هستند، بسیار جذاب و شناخته شده خواهد بود. حتی می توان این خودرو ها را اجاره داد ولی ماشین به تعداد کافی نداریم.
وی در ادامه بیان نمود: حالا می خواهیم زیر نظر یک نهاد باشیم از آنجائیکه وزارت میراث فرهنگی، در زیرمجموعه خود کانون اتومبیلرانی و جهانگردی را دارد؛ قرار شده کلوپ، کانون و یا انجمنی زیر مجموعه آن شکل گیرد تا اگر مشکلی بر سر فعالیتهای کمپرداران بود بگوییم این فعالیت ها توسط وزارت تأیید شده است.
قزوینی همینطور به مشکل رانندگان با پلیس راهور اشاره نمود و اظهار داشت: مشکل از هر دو طرف است. بسیاری از افراد از جاده و پلیس راهور ترس دارند و تصور می کنند که جلوی حرکت شأن گرفته می شود به این علت که آشنا به قوانین و حقوق خود نیستند. از آن طرف نیروهای راهور در جاده ها هم با این خودرو ها آشنا نیستند. این کانون تلاش می کند بتواند چنین موانعی را از سر راه بردارد. با این وجود در همین مدت هم بازخوردهای خوبی از جانب پلیس راهور دیده شده است. پلیس به حق می گوید که این ماشین چیست و صندلی هایش کجاست. ولی ما دیگر نمی خواهیم از آن با کاربری قبلی استفاده نماییم بنابراین باید قوانین را در این عرصه تغییر داد این کار هم صورت نمی گیرد مگر با ایجاد یک کلوپ و نشان دادن تقاضای بسیار برای حرکت این خانه های متحرک.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب